Úrval - 01.01.1970, Síða 52

Úrval - 01.01.1970, Síða 52
50 og aðrir uppreisnarmenn. Hann var lagður í járn á ensku herskipi. Eftir nokkra daga voru þeir leyst- ir úr haldi, en voru strax settir í fangelsi á eynni, þar sem þeir fengu að leika lausum hala og reika um eyna eins og þeir vildu. Melville aflaði sér víðtækrar þekkingar um hina innfæddu, en hann var enn óöruggur um líf sitt og notaði þess vegna strax tækifær- ið, þegar honum bauðst vinna á hvalveiðiskipi. Hann réði sig á Charles and Henry. Ekki leið samt langt þar til hann komst á flakk og endaði í Honolulu. Þar var hann um stund bókhaldari fyrir enskan kaup- mann, en varð að taka upp pjönkur sínar og hypja sig sem skjótast, þeg- ar það fréttist, að hvalveiðiskipið, Acushnet, væri statt í nágrenni við Hawai. Hann gerðist því háseti inn borð í freigátunni United States. Um fjórtán mánaða skeið sigldi hann á því, og gat aldrei sætt sig við hinn harðneskjulega aga, sem ríkti um borð í herskipum, er flögg- uðu fána lýðræðisins. Fjörutíu árum síðar skrifaði hann bók um veru sína á herskipaflotanum. Það var síðasta saga hans, hún hét Billy Budd. Tuttugu og fimm ára hafði hann reynt meira en margir sjötugir. Samt fannst honum, að hann væri fyrst að byrja að lifa. Sjómaðurinn og flakkarinn tók sér nú penna í hönd og varð rithöfundur. Án þess að hafa nokkru sinni skrifað staf áður, reit hann nú heila bók. Hann kallaði hana Typee og fjallaði hún um ævintýri hans með Polynesun- um. Bókin var gefin samtímis út í IJRVAL Englandi og Bandaríkjunum. Áður en hann hafði áttað sig, var hann orðinn frægur rithöfundur, og var alls staðar boðinn og velkominn, þar sem rætt var um bókmenntir. Árið 1847 kom enn ný bók eftir hann. Hún hét Omoo og aflaði höf- undi sínum enn meiri vinsælda en áður. Samt sem áður þorði Melville ekki að treysta á reglulegar og góðar tekjur af ritstörfum. Hann gifti sig og fyrir lánsfé keypti hann sér bú- garð í Pittisfield. Þar bjó hann ásamt fjölskyldu sinni. Auk þess að hafa konu sína og fjögur börn, hélt hann uppi aldraðri móður sinni og nokkrum systrum sínum. Lítill vinnufriður var á heimili hans, en honum tókst þó að skrifa Moby Dick þarna. Hann græddi ekki fé meðan hann skrifaði þá bók, hins vegar var hann alltaf meir og meir skuldunum vafinn. Moby Dick kom út árið 1851. Það ár var Herman Melville skráður í heimsbókmenntasöguna sem einn af hinum miklu rithöfundum. En bók þessi batt enda á rithöfundarferil hans í Bandaríkjunum. Menn voru í vafa, hvernig bregðast skyldi við þessari sögu. Bókmenntagagnrýn- endur tóku bókinni illa og dæmdu hana hart. Einstaka gagnrýnandi minntist á það, að sorglegt væri, að farið væri að bera á geðveiki hjá hinum unga og efnilega rithöfundi. Það næði ekki nokkurri átt að láta aðalpersónuna vera hval, og megin- hluta bókarinnar fjalla um sinnis- veikan, hefnigjarnan skipstjóra, sem leiti uppi hvíta hvalinn Moby Dick til þess að hefna sín á honuro. Þegar hvíti hvalurinn, sem tekið hafði fót-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.