Úrval - 01.01.1970, Blaðsíða 85
ÆVINTÝRAKONAN SEM HEILLAÐI . . .
83
til New York. Hin forna frægð
hennar gerði það að verkum, að
henni tókst öðru hverju að komast
á leiksvið og sýna þar dans sinn.
En henni dvaldist ekki lengi í New
York. Það var sem eitthvert afl
ræki hana stöðugt áfram. Og hún
hélt suður á bóginn, allt suður til
New Orleans. Þar giftist hún enn á
ný og hélt þaðan til Kaliforníu á
tímum gullæðisins. Og þar giftist
hún enn á ný. Og enn hélt hún
áfram þessari trylltu pílagríms-
göngu sinni, alla leið til Ástralíu í
þetta skiptið. Það var sem eitthvert
æði gripi hana þar. Hún lamdi rit-
stjóra með svipum og barðist með
kjafti og klóm við leikkonur og
dansmeyjar. Og árið 1861 var hún
svo komin aftur til New York. Þar
varð hún nú gripin óskaplegri sárri
iðrun. Hún lýsti yfir vanþóknun á
fyrra líferni sínu, gerðist trúuð, og
á dánarbeði sínu mælti hún þessi
orð, 43 ára að aldri: „ . . . nú hefur
orðið dásamleg breyting í hjarta
mínu. Það, sem ég elskaði fyrrum,
hata ég núna.“
Nota skyldi staðtölulegar upplýsingar líkt og druikkinn maður notar
ljósastaur .... til stuðnings en ekki til lýsingar.
J.E.E.
Konan min var að máta kjól, sem hún var nýbúin að kaupa, og labb-
aði fram og aftur og vildi, að ég segði mitt álit. Ég virti hana vand-
lega fyrir mér og svaraði: „Hann fer þér mjög vel.“ Svo bætti ég við:
„Og svo er hann li.ka nógu síður.“
Ég var alveg óviðbúin þeim vonbrigðasvip, sem kom nú á andlit
hennar. Hún sneri sér að dóttur okkar og sagði: „Æ, æ, ég verð þá að
stytta ihann!"
Kenneth R. Hales.
Hundar eru mjög likir mönnum. Venjulega er aðeins einn í hópnum
að gelta að ein-hverju sérstöku. Hinir eru að gelta að honum.
John M. Henry.
Það er eitt vandamál bundið því að vera stundvis. Fólk heldur þá,
að maður hafi ekkert þýðingarmeira við tímann að gera.
General Features Corp.
Það er aðeins sá, sem gerir tilraun til þess að framkvæma hið fárán-
lega, sem getur leyst af hendi hið ómögulega.
Will Henry.
Við förum þannig með þennan heim okkar eins og við álitum, að
við hefðum „varaheim", líkt og varahjólbarða í farangursgeymslunni.
Al Bernstein.