Úrval - 01.06.1971, Blaðsíða 25
STÓRFENGLEGT AFREK í FJALLGÖNGU
23
á syllu rétt fvrir neðan brúnina og
stanzaði þar til þess að festa hælum
fyrir kaðalinn. Það tók mig tæpa
mínútu að klöngrast upp eftir hall-
andi veggnum og yfir nokkur björg.
Og þá var ég kominn til vina okkar
þarna uppi. í nokkurra feta fjar-
iægð frá klettum bessum biðu um
90 manns á bak við kaðal, sem
strengdur hafði verið á bjargbrún-
inni. Flestir áhorfenda voru frétta-
menn, sem höfðu klöngrazt upp
göngustíga „bakdyramegin". Við
gerðum okkur alls ekki grein fyrir
því, að almenningur vissi, að það
var verið að reyna að klífa sjálfan
,,E1 Cap“, og við bjuggumst vissu-
lega ekki við að fá þvílíkar viðtök-
ur.
Okkur langaði í rauninni til þess
að vera svolítið lengur á leiðinni.
Okkur fannst það leitt, að nú var
bví öllu saman lokið.
☆
Þegar rafmagnsgirðingar voru fyrst settar upp 5 Tanzaníu til iþess
að hindra, að fílarnir þrömmuðu út á akra toændanna, -virtu forystufíl-
arnir þessi fyrirtorigði vel og vandlega fyrir sér og athuguðu þau
gaumgæfilega. Þeir komust fljótt að Því, að það var óskaplega óþægilegt
að reka viðkvæman ranan í rafhlaðna strengina. Svo tóiku tveir karl-
fílar sér stöðu nálægt girðingunni. Þeir sneru ’höfðinu að henni og
virtust djúpt hugsi. Þeir skildu samt eftir autt rúm á milli sín. Og eins
og vænta mátti, var ungur, drýgindalegur karlfíll ekki seinn á sér
að troða sér í þetta auða rúm á milli þeirra. Hann var mjög forvitinn
og langaði t.il þess að vita, hvað væri á seyði hjá gömlu fílunum. Síðan
gripu stóru karlfílarnir i þann litla toáðir I senn, líkt og þeir hefðu verið
búnir að koma sér saman um það og ýttu honum af öllu afli í gegnum
girðinguna þrátt fyrir það, að hann öskraði í mótmælaskyni og varð
stífur eins og trjádumtour. Og svo gengu karlfílarnir tveir rólega í slóð
hans inn á akurinn og öll hjörðin á eftir. A. M. Hctrthoorn.
Við Þekkjum mann, sem á heima ínotalegu einbýlishúsi með eikinkonu
sinni og fasteignaláninu. Einn góðan veðurdag snemma í vor sagði hann
við konuna sína: „Sko, elskan, meðan mennirnir ihamast við að menga
lotfið I tolindni, eru grænu jurtirnar okbar að heyja hetjulega baráttu
fyrir því að hreinsa loftið. Þær draga til sín kolsýru úr andrúmsloftinu
og gefa þess í stað frá sér hreint súrefni. Við ættum við mikla erfið-
leika að stríða, ef grænu jurtirnar hjálpuðu okkur ekki eða heldurðu
það ekki?“
„,Tú, ég býsýt við því,“ svaraði eiginkona hans. Maðurinn hélt svo
áfram: „Og ef Þér væri sama, er ég þess vegna að hugsa um að slá
aðeins grasið í garðinum okkar aðra hverja viku í sumar."
Charles D. Pearson.