Úrval - 01.06.1971, Blaðsíða 93
HVAD GERÐIST I KENT STATE?
91
eimreið Erie- og Lackawannajárn-
brautarfélagsins fyrir 17 árum. Hún
var aðeins í þriggja feta hæð yfir
jörðu, svo að hver sem var gat
teygt sig í bjöllustrenginn og hringt
henni. Og henni var líka oft hringt
þessa löngu helgi til þess að kalla
stúdentana saman til ýmiss konar
funda. Hún hafði hvellan hljóm,
sem virtist gefa til kynna, að eitt-
hvað alvarlegt væri á seyði. Það
voru alvarleg mistök að hafa klukk-
una á stað, þar sem var svo auðvelt
að komast að henni, að hver, sem
vildi ná hóp saman, gat gengið að
henni hvenær sem var.
Tim Butz kom til Almenningsins
nákvæmlega klukkan tólf. Fyrst
voru þarna aðeins nokkrir tugir
stúdenta saman komnir. En svo fór
þeim að fjölga. Að mestu leyti var
um að ræða stúdenta, sem voru á
leið í aðra tíma í öðrum bygging-
um. Þeim hélt áfram að fjölga
smátt og smátt, þar til þeir voru
orðnir um 300 talsins. Ungur að-
stoðarkennari í sagnfræði, sem
hafði nýlega lokið háskólaprófi í
þeirri grein, ávarpaði hópinn og
lýsti yfir því, að Nixon forseti væri
að ráða niðurlögum stjórnarskrár-
innar með innrás bandarísks herliðs
í Kambodju. Og hann bætti því við,
að þeir, sem þarna væru saman
komnir, Væru því lausir undan
ábyrgð á hverjum þeim verknaði,
sem þeir kynnu að fremja í mót-
mælaskyni. Á meðan á ávarpi þessu
stóð, var annar nýbakaður aðstoð-
arkennari að „taka gröf“ með skóflu
þar nálægt og liúka undirbúningi
þess, að eintak af bandarísku stjórn-
arskránni yrði jarðsett þar.
Þessi jarðarfararathöfn náði há-
marki sínu, þegar hetja úr Vietnam-
styrjöldinni gekk að gröfinni, tók
upp vindlingakveikjara og byrjaði
að brenna herbrottskráningarskír-
teini sitt, sem hann bar á sér.
Skyndilega langaði Tim Butz til að
líkja eftir honum. Og löngunin var
svo sterk, að hann fékk ekki ráðið
við hana. Hann tók sér stöðu við
hlið þessa brottskráða hermanns og
hrópaði: „Ég ætla líka að brenna
brottskráningarskírteinið mitt!“ Og
svo gerði hann það.
Er hér var komið, var sá orðróm-
ur komin ná kreik, að svörtu stúd-
entarnir ætluðu að halda þýðingar-
mikinn mótmælafund á framhluta
háskólasvæðisins klukkan þrjú síð-
degis. „Það gekk orðrómur um, að
eitthvað stórkostlegt væri í undir-
búningi," segir Tim. „Sumir sögðu,
að negrarnir ætluðu að taka skrif-
stofubygginguna, þar sem yfirstjórn
skólans hefur aðsetur sitt.“
En Tim Butz og hinir vissu ekki,
að leiðtogar „Svartra sameinaðra
stúdenta“ höfðu þegar ákveðið, að
þeir æt+u ekki að taka þátt í nein-
um ofbeldisaðgerðum við Kentfylk-
isháskólann þessa helgi. Rudy Per-
ry, sem er meðlimur samtaka þess-
ara, hefur þetta að segja um ákvörð-
un þessa: „Þegar Nixon skýrði frá
stríðinu í Kambodíu á fimmtudaes-
kvöldið. þá veðjuðum við um það,
hvaða sveit Þióðvarðliðsins kæmi
fvrst til háskólans, hvort hún yrði
frá berstöð Þjóðvarðliðsins í Akron
eða Ravenna. Og við ákváðum þá.
að eneinn svertingi ætti að láta sjá
sig, ef einhver átök hæfust. Enear
„systur" máttu þá heldur láta sjá