Úrval - 01.06.1971, Blaðsíða 81

HINN NÝI SHERLOCK HÖLMES
79
um úr acrylicefni, sem hægt var að
sýna fram á, að tilheyrt höfðu frú
Durand-Deacon. í geymsluherbergi
Haighs fann lögreglan skammbyssu
með .38 hlaupvídd, og vantaði í
hana eitt skot. Og síðan fannst
skartgripasali, sem hafði keypt
suma af skartgripum frúarinnar af
Haigh nokkrum dögum eftir hvarf
hennar. Þetta voru næg sönnunar-
gögn. Haigh var ákærður, yfir-
heyrður, dæmdur og hengdur.
Lögreglustarfsmaður einn, sem
var óvanur starfsháttum dr. Simp-
sons, sagði síðar við hann: „Hvílík
heppni það var, að þessir gallstein-
ar skyldu finnast! Það varð til þess
að leysa málið.“ Læknirinn svar-
aði þá hinn rólegasti: „Ja, ég var
nú reyndar að leita að þeim. Kon-
ur á hennar aldri, er lifa slíku
sældarlífi sem hún, hafa oft gall-
steina. Og þeir þola sýru, þar eð
þeir eru þaktir fituefni. Sé maður
að leita að þeim, þá kemur maður
fljótt auga á þá, ef þeir eru ein-
hvers staðar nálægt."
„SPEKINGURINN VIÐ
GUYSSJÚKRAHÚSIГ
Cedric Keith Simpson er ráðgef-
andi meinafræðingur í þjónustu
Scotland Yardrannsóknarlögregl-
unnar, höfundur sjö bóka, prófessor
í réttarlæknisfræði við Guyssjúkra-
húsið á vegum Lundúnaháskóla og
fyrirlesari við Oxfordháskólann.
Hann er Sherlock Holmes 20. ald-
arinnar. Hann er ekki leynilög-
reglu- eða rannsóknarlögreglumað-
ur í hinum strangasta skilningi þess
orðs, heldur meinafræðingur í rétt-
arlæknisfræði, sérfræðingur sem er
geysisnjall, hvað snertir skoðun
sára, líka og vefja, sem framkvæmd
er í þeim tilgangi að ákvarða dán-
arorsök og dánarstund og hvernig
dauða hafi borið að höndum. Hann
nær hinum mikla árangri með því
að grannskoða allt af geysilegri ná-
kvæmni, notfæra sér sína ótrúlegu
þekkingu og draga síðan hárréttar
ályktanir, sem eru stundum svo
snjallar, að það er sem um yfirskil-
vitlega skynjun sé að ræða.
Dr. Milton Helperns, hinn frægi
réttaryfirlæknir og líkskoðunarsér-
fræðingur í New Yorkborg, mælti
þessi orð við mig: „Hinn menntaði
og fróði mannshugur, sem getur
skoðað greint, tekið eftir, tengt sam-
an og brugðizt rétt við, er stórkost-
legasta tölvan, sem til er. Keith
Simpson tengir alltaf rétt saman og
sýnir rétt viðbragð hverju sinni.“
Eitt sinn var hringt í Simpson frá
bæ einum á ströndinni. Þar hafði
fundizt lík af karlmanni, sem rek-
ið hafði á land. Utan um það hafði
verið rækiléga reyrt heilmörgum
snærum. „Þetta lítur út sem morð,“
sagði lögregluþjónninn við Simpson
í símanum. Simpson flýtti sér á
vettvang og skoðaði líkið og roms-
aði jafnóðum upp úr sér ýmsum
upplýsingum, sem ritari hans skráði
samstundis á blað. „Maður um fer-
tugt, vel hærður, engin ytri meiðsli
sýnileg, er með hörundsflúr, lík-
lega sjómaður. Við munum vita
meira um þetta, eftir að líkskoðun
og krufning hefur farið fram. Ef
mér skjátlast ekki herfilega, er hér
um sjálfsmorð að ræða, en ekki
morð.“
„Ómögulegt!" sagði yfirlögreglu-