Úrval - 01.07.1972, Side 26

Úrval - 01.07.1972, Side 26
24 ÚRVAL klukkustund. Nokkrum sinnum kom þjónn með kaffi og te, en annars gerð- ist ekki neitt. Þegar gamla konan kom loks attur, rétti hún mér grænan kjól og sagði, að ég skyldi strax fara i hann. Ég skalf eins og hrisla, Hefði hún uppgötvað ljósmyndavélina, hefði verið úti um bæði þig og mig. Hún tók I handlegg minn, og nokkrum minútum siöar stóðum við hjá leyndasta og bezt gætta herbergi hallarinnar, herberginu, þar sem konurnar búa. í KVENNABÚRINU. Inni I herberginu var munaður, sem þú getur ekki imyndað þér. Legu- bekkirnir voru klæddir silki, og austurlenzku divanarnir voru glæsilega gerðir. Alls staðar voru gullkönnur og gullbollar, tekönnur úr gömlu silfri, öskubakkar úr skirum gimsteinum. Á veggjum hengu kin- versk og persnesk teppi, og þessir speglar alls staðar. Það voru stórir speglar og litlir speglar af öllum gerðum. Kvennabúrið var ekki autt. Fimm konur frá Evrópu voru þar, stóöu eða sátu, er ég kom inn. Einnig var ein kona nokkru eldri. Hún stóð og hélt um axlir einnar yngri. Þær störðu allar á mig. Elzta konan varð fyrst til að segja eitthvað. Hún benti á legubekk og sagði: „Setztu fyrir alla muni. Hve lengi hefur þú verið hérna?" „Ég var að koma,” svaraði ég og settist. Smám saman komst ég einnig i samræðurviöhinar. Aðeins tvær, sem hétu Ingrid og Gunhilla, voru út af fyrir sig. Þær sátu með arma hvor um aðra. Seinna var mér sagt, að furstinn nyti þess að horfa á þær saman.... Johanne, falleg, rauðhærð stúlka, með mjög ljóst hörund, kemur frá Munchen. Hin ljóshæröa Itja er frá Delft i Hollandi, held ég, og Helga er frá Austurrlki eins og Anna, sem er eldri og hefur stuttklippt hár. MÓÐIR OG DÓTTIR. Meðan ég tók myndir, tók ég eftir þvl, að svipur var með Helgu og önnu, og það reyndist ekki vera nein tilviljun. Anna og Helga eru móðir og dóttir. Þær voru báðar ginntar og með þær farið hingað, og nú eru þær aðalskemmtunin, þegar furstinn veröur verstur. Hann nýtur þess að litillækka þær hvora fyrir annarri. Móöirin er alltaf viðstödd, þegar furstinn misnotar dótturina, og stundum verður hún beinlinis að aðstoða. Þannig er það einn daginn, en hinn næsta getur það verið móðirin, sem ófreskjan skemmtir sér með, og þá er dóttirin neydd til að horfa á. Taugar önnu hafa eyðilagzt af þessu. Hún hefur reynt að fremja sjálfsmorð. Stundum fær hún öskurkrampa, öskrar og öskrar, þar til hún er lamin, svo að hún þagnar. Hún hefur reynt að skera húsgögnin I herbergi kvennabúrsins, fleygja hlutunum til og frá og rifa veggfóðriö I þeirri von, að þjónarnir drepi hana fyrir. Nú hafa þeir tekið að gefa henni eiturlyf, þegar köstin ganga svo langt. MATIÐ. Við höfðum verið einar furðu lengi I kvennabúrinu, og ég hafði getað tekið nokkrar myndir og heyrt sögu þeirra og sagt okkar sögu, án þess þó að skýra frá, að við værum blaðamaður og ljósmyndari. Þá kom gamla konan, og stúlkurnar þögnuðu og færðu sig frá mér. Konan kallaði mig að veggnum og sagði mér að halda andlitinu I
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.