Úrval - 01.07.1972, Page 26

Úrval - 01.07.1972, Page 26
24 ÚRVAL klukkustund. Nokkrum sinnum kom þjónn með kaffi og te, en annars gerð- ist ekki neitt. Þegar gamla konan kom loks attur, rétti hún mér grænan kjól og sagði, að ég skyldi strax fara i hann. Ég skalf eins og hrisla, Hefði hún uppgötvað ljósmyndavélina, hefði verið úti um bæði þig og mig. Hún tók I handlegg minn, og nokkrum minútum siöar stóðum við hjá leyndasta og bezt gætta herbergi hallarinnar, herberginu, þar sem konurnar búa. í KVENNABÚRINU. Inni I herberginu var munaður, sem þú getur ekki imyndað þér. Legu- bekkirnir voru klæddir silki, og austurlenzku divanarnir voru glæsilega gerðir. Alls staðar voru gullkönnur og gullbollar, tekönnur úr gömlu silfri, öskubakkar úr skirum gimsteinum. Á veggjum hengu kin- versk og persnesk teppi, og þessir speglar alls staðar. Það voru stórir speglar og litlir speglar af öllum gerðum. Kvennabúrið var ekki autt. Fimm konur frá Evrópu voru þar, stóöu eða sátu, er ég kom inn. Einnig var ein kona nokkru eldri. Hún stóð og hélt um axlir einnar yngri. Þær störðu allar á mig. Elzta konan varð fyrst til að segja eitthvað. Hún benti á legubekk og sagði: „Setztu fyrir alla muni. Hve lengi hefur þú verið hérna?" „Ég var að koma,” svaraði ég og settist. Smám saman komst ég einnig i samræðurviöhinar. Aðeins tvær, sem hétu Ingrid og Gunhilla, voru út af fyrir sig. Þær sátu með arma hvor um aðra. Seinna var mér sagt, að furstinn nyti þess að horfa á þær saman.... Johanne, falleg, rauðhærð stúlka, með mjög ljóst hörund, kemur frá Munchen. Hin ljóshæröa Itja er frá Delft i Hollandi, held ég, og Helga er frá Austurrlki eins og Anna, sem er eldri og hefur stuttklippt hár. MÓÐIR OG DÓTTIR. Meðan ég tók myndir, tók ég eftir þvl, að svipur var með Helgu og önnu, og það reyndist ekki vera nein tilviljun. Anna og Helga eru móðir og dóttir. Þær voru báðar ginntar og með þær farið hingað, og nú eru þær aðalskemmtunin, þegar furstinn veröur verstur. Hann nýtur þess að litillækka þær hvora fyrir annarri. Móöirin er alltaf viðstödd, þegar furstinn misnotar dótturina, og stundum verður hún beinlinis að aðstoða. Þannig er það einn daginn, en hinn næsta getur það verið móðirin, sem ófreskjan skemmtir sér með, og þá er dóttirin neydd til að horfa á. Taugar önnu hafa eyðilagzt af þessu. Hún hefur reynt að fremja sjálfsmorð. Stundum fær hún öskurkrampa, öskrar og öskrar, þar til hún er lamin, svo að hún þagnar. Hún hefur reynt að skera húsgögnin I herbergi kvennabúrsins, fleygja hlutunum til og frá og rifa veggfóðriö I þeirri von, að þjónarnir drepi hana fyrir. Nú hafa þeir tekið að gefa henni eiturlyf, þegar köstin ganga svo langt. MATIÐ. Við höfðum verið einar furðu lengi I kvennabúrinu, og ég hafði getað tekið nokkrar myndir og heyrt sögu þeirra og sagt okkar sögu, án þess þó að skýra frá, að við værum blaðamaður og ljósmyndari. Þá kom gamla konan, og stúlkurnar þögnuðu og færðu sig frá mér. Konan kallaði mig að veggnum og sagði mér að halda andlitinu I
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.