Lögfræðingur - 01.01.1900, Blaðsíða 129
Dórastólar og rjeltarfar.
120
manni, til þess að sætta mál manna — preslurinn er venju-
lega annar þeirra — skrifar sá, er málið höfðar og kallast
kærandi, lýsir nákvæmlega sakaratriðinu, og óskar þess,
að sáttanefndin kalli sig ásamt hinum kærða fyrir, og
leiti um sættir með þeim. Sáttanefndarmennirnir skrifa
því næst á kæruna fyrirkall til beggja málsaðila, að mæta
á ákveðnum degi og stundu; kærandi verður því næst að
láta birta hinum kærða fyrirkallið með að minnsta kosti
4 daga fyrirvara. A sáttafundinum eru báðir málspartar
skyldir að mæta persónulega, nema þeir hali lögleg for-
föll, svo sem sjúkdóm, eða bráðnauðsynleg skylduverk, ill-
viðri eða eitthvað þessháttar hindri þá frá að mæta;
þeir, sem eiga heima utan sáttaumdæmis, og auk þess
meira en 4 mílur frá þeim stað, þar sem sáttafundur er
haldinn, þurfa heldur ekki að mæta sjálfir. í þessum til-
fellum verða þeir að senda mann í sinn stað, og gefa
honum skritiegt umboð til þess að sættast á málið fyrir
sína hönd. Mæti annar hvor partanna eigi sjálfur, og
málið gengur áfram til dóms, verður hann dæmdur til
þess að borga allan málskostnað, og í sekt fyrir óþarfa
þrætu, og það eins, þó að hann vinni málið algjörlega,
nema hann geti sannað, að hann hafi haft lögleg forföll.
Ef kærandi mætir eigi á sáttafundinum fellur málið niður.
Ef hinn kærði mætir eigi, þá heldur málið auðvitað áfram
eigi að síður, því annars gæti kærandi aldrei náð rjetti
sínum. Mæti hvorugur málspartanna, fellur málið niður.
þ>egar báðir partar mæta annað hvort sjálfir eða með lög-
legum umboðsmanni, er sátt reynd á milli þeirra, en
hvorugur þeirra er skyldur til að ganga inn á sætt; ef
sjgtt kemst á, hefur hún sama krapt og fullnaðardómur t.
a. m. hæstarjettardómur, og getur því sátthafi, ef sættin
Lögfræðingur. IV. 1900. y