Skírnir - 01.01.1855, Side 102

104
FRJETTIK.
Tyrkjastriðið.
þar var minna lið fyrir, því Rdssar hugbu, afe þar yrí)i lítib um
atsókn. Frakkar nutu nú snarræfcis síns og vopnfimi, runnu upp
ab Rússum og hröktu þá upp á brekkuna, og í því bili kom Bos-
quet af) baki þeim, og urfeu þá Riíssar aÖ sjá viö hvorumtveggja;
en Frakkar sóttu aö svo hart, aÖ Rússar hörfuöu undan og lögÖu á
flótta. En þaÖ er aö segja frá Englendingum, ab þeir áttu öröugra
fyrir, því liö Rdssa var þar þjettara fyrir, og skotliö meira; en Eng-
lendingar ljetu sjer ekkert í augum vaxa, og ófeu upp aö fallbissun-
um og linntu ekki fyrr, en þeir höfÖu annaöhvort drepiö efca stökkt
ölliun skotmönnum þeirra; í þessari svipan fjellu margir af Eng-
lendingum, en þeir hjeldu samt áfram eins og harÖur og þungur
straumur, og uröu Rdssar aö láta undan síga; þá höfÖu og Frakkar
algjörlega unniö sín megin og sóttu aÖ þeim, sem börfmst móti Eng-
lendingum. þá sáu Rdssar ekki annaö fyrir en foröa sjer, brast
þá meginflóttinn, og flýöu allir sem fætur togufeu. þaö hefur St.
Arnaud sagt, aÖ hefÖi hann þá haft riddaraliÖ til aö elta óvinina,
þá mundi Menzíkoff ekkert liÖ hafit hafa framar á Krím. Bardaginn
stób frá því litlu eptir nón um daginn og fram aÖ miöaptni. Fjellu
þar 6000 af Rdssum, en 256 af Frökkum, en nokkru fleiri af Eng-
lendingum. Tóku bandamenn þar herfang mikiÖ og meÖal aunars
kerra Menzíkofís, sem stóö þar hjá tjaldi hans. Svo óvörum bar
þenna ósigur aÖ höndum honum, aö hann gat ekki bjargaÖ neinu
af því sem hann átti sjálfur. I tjaldi hans fundu menn brjef og
marga aöra gripi, er Frökkum þótti mikils um vert. Bandamenn
dvöldu þar næsta dag og bundu sár sín, en jörÖuÖu hina fóllnu.
Tveim dögum eptir bardagann viÖ Alma ritaöi St. Arnaud heim
til Frakklands brjef, og getur þar í nákvæmlega orustunnar; en
í niöurlagi brjefsins fer hann þessum oröum um sjálfan sig, eÖur
rjettara sagt, um heilsufar sitt, því hann hafÖi alla þessa tíö veriö
mjög veikur: (lHeilsa mín er ekki betri en hdn hefur veriö; en þó
heilsa mín sje farin, þá skal þaö ekki aptra mjer frá aö vera 12
stundir á hestbáki þegar barizt er — en skulu ekki kraptar mínir
þverra? Vertu sæll, jeg skal skrifa þjer aptur undir borgarnnirum
Sebastopols” ! En þaÖ átti ekki fyrir Arnaud aö liggja, aÖ koma til
Sebastopol, því hann lagöist veikur og dó fám dögum síÖar en
þetta var. St. Arnaud var hinu ágætasti hershöföingi; hann er