Fylkir - 01.05.1920, Síða 11

11
\
að brenna. F’eir voru (il orðnir úr dökkgráa leirnum frá nám-
nnni. Mér kom strax til hugar, að það yrði ekki langt þess að
k'ða, að einhver dugnaðarmaðurinn setti þar upp múrsteins verk-
smiðju og breytti dökkgráa leirnum í kaffibrúna eða blóðrauða
fnúrsteina, að minsta kosti í fallega byggingarsteina. þar sýndist
alt mæla með, að það væri ekki ómögulegt; því þar er bæði kol
v'ð hendina og leirinft óþrjótandi að mér virtist. Auk þess er
'itil á eða stór lækur skamt fyrir utan námuna, sem mætti nota
t>®ði sem afl- eða orkulind, og eins til að losa og leysa í sund-
Ur sandsteininn og leirinn. Ef jörðin, svona meðvitundarlaus,
getur breytt leirnum í harða steina, því skyldu hugsandi menn
uieð allri sinni þekkingu og vizku ekki geta það, ef þeir vildu.
Eftir að hafa athugað þetta og lagt ýms sýnishorn til síðu,
gengum við sem snöggvast upp á kambinn fyrir utan og ofan
uámuna, hinn alþekta Hallbjarnarstaða-kamb, sem Helgi Péturss
jarðfræðingur hefur lýst; sáum skeljalagið, sem er bersýnilegt
°farlega í kambinum, og sem sýnir, að fyrir ómuna tíð hefur
bar verið sjávarbotn, sem nú er þurt land; en jafnvel fyrir þann
lírna hafa kolalögin myndast og þau hafa þá myndast á þurru
landi, eða með sjó fram. Við fundutn bóndann á Hallbjarnar-
stöðum að máli til að vita ýmislegt snertandi jarðveg og stein-
togundir þar í grendinni, og leysti hann úr öllum okkar spurn-
•ngum Ijóst og greinilega og lét okkur einnig í té sömu gest-
r>snina ög við höfðum annarsstaðar mætt. Fórum við þaðan að
áliðnum degi; snerum ofan að námunni og tókum þar hesta
okkar og steintegundirnar, sem við höfðum safnað og náðum
Húsavík sama kvöld.
Á Húsavík safnaði eg næsta dag nokkrum sýnishornum úr
klöppinni fyrir utan bæinn og eins úr höfðunum fyrir utan
Laxamýri. Pað hafði verið áform mitt, að fara upp að Peista-
roykjum til að skoða námuna þar, en eg hafði að eins einn hest
til reiðar og engan verulegan fylgdarmann, en áliðið var sumars,
svo eg treysti hvorki mér né klárnum til ferðarinnar. Hélt þar á
oióti fram Aðaldalinn, sem er töfrandi falleg sveit og getur að