Óðinn - 01.01.1936, Síða 35

Ó Ð I N N
35
Jóhannes Ólafsson, hreppstjóri
Höldur fjell af horsku kyni,
hann var golt að eiga að vini.
Þakkar störfin sínum syni
sveitin hans við Dýrafjörð.
Vfir mörgum manndómshlyni
minningin skal halda vörð.
Fólksins hylli — hærra settur —
hlaustu, það var sjálfs þín rjettur.
Hjálmur þinn var hreinn og þjettur:
Höfðingsfas og glæsivit.
Sterkur eins og stuðlaklettur
stóðstu í dægurmálaþyt.
Festa þín á fundum ljeði
fylgi, sem að málum rjeði.
Kveykti oft í köldu geði
kímni þinnar gletnisflug.
Stóðst ei neinn, er geiglaus gleði
geistist út frá þínum hug.
jafnan hress og hraustur í máli.
Háreistur var andans skáli.
Reiddi sverð gegn rógi’ og táli
rödd þín stundum æðiklúr.
Stirfinn reyndist stundarprjáli.
Störfum þínum megintrúr.
Sindrað gat frá sjónum snörum
samúðin með fólksins kjörum.
Horfði fram frá huga örum
háfleyg sál, sem undir bjó.
Heitur í lund og hvass í svörum.
Harður á svip, en mildur þó.
Mörg og nöpur mætir hryðja
mönnum þeim, sem veginn ryðja.
Fót þinn studdi fjölhæf iðja
fastast, þegar móti bljes.
Mikilhæfni mestu niðja
minnir á gamla Jóhannes.
Þó að stóllinn þinn sje tómur,
þá skal enginn kjökurshljómur,
ekkert vol nje eymdarrómur
elta þig um dauðans hlið.
Stefnt hefur lífsins stóridómur
starfi þ'nu á önnur svið.
Alt skal geymt, sem veg þinn varðar;
verk þín mæla guðakvarðar.
Lífsins minjar ljúfar, harðar,
leiftra yfir þinni gröf.
Draup af himni Dýrafjarðar
dagurinn þinn í tímans höf.
Dýrfirðingur.
ingargjafir, honum skrifborð og henni hægindastóll,
hvorttveggja hinir vönduðustu gripir.
Börn þeirra hjóna eru 5 á lífi:
1. Sigurður, verkamaður á Þingeyri, kvæntur.
2. Qunnar Andrew, cand. phil., á ísafirði, kvæntur.
3. Fríða, gift kona á Þingeyri.
4. Leifur, verkamaður á Þingeyri, kvæntur.
5. Óskar, ókvæntur, á Þingeyri.
Jóhannes virtist hraustur maður, en tók sjúkleik
1934, sem honum virtist þó batna, en veiktist í fyrra-
vor af inflúensu, sem dró hann til dauða eftir stutta
legu. Hann var jarðsettur 24. júní á Þingeyri af pró-
fasti Sigtryggi Guðlaugssyni að viðstöddu fjölmenni
innan- og utanhjeraðs. Oddviti hreppsins talaði við
úlförina og afhenti silfurskjöld, er á var letrað:
Jóhannes Ólafsson, hreppstjóri, fæddur 22. júlí 1859,
dáinn 13. júní 1935. Þakklætis-minning fyrir 45 ára
dáðrík sveitarstjórnarstörf.
Hreppsfjelag Þingeyrarhrepps.
Um leið og jeg enda þetta mál mitt með þakklæti
í hug fyrir samstarf á fyrri tíð og vináttu til æfiloka,
sem jeg nú minnist með sjerstakri ánægju, tilfæri jeg
að síðustu orð nákunnugs manns, sem einnig átli
lengi samvinnu við hann:
»Með Jóhannesi er horfinn einn hinna merkustu
og þróttmestu manna í Dýrafirði, sem var miklum og
fjölbreyttum hæfileikum búinn*.
Kristinn Daníelsson.
®
Helgi Briem, verslunarfulltrúi íslands erlendis, hef-
ur samið mikið og fróðlegt rit um Jörgensens-upp-
reisnina hjer á landi í byrjun 19. aldar. Ætlar hann
að verja það fyrir doktorsnafnbót hjer við háskólann
innan skams. Er margt dregið þarna fram, eftir enskum
heimildum, sem ekki hefur verið kunnugt hjer áður,
og er ritið í heild sinni hið merkilegasta. Höf. heldur
því fram, að ísland hafi um hríð, eftir Jörgensens-
byltinguna, verið sjálfstætt ríki.
®®®