Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1888, Qupperneq 20

20
bæði islenzka merin og danska, og fjekk þá til að
lofa fjelaginu styrk sinum. A nýársdag 1816 Ijet
hann út ganga boðsbrjef til íslendinga og ísiands
vina í Höfn og fjekk það góðar undirtektir. í
marzmánuði sama ár gaf hann út boðsbrjef til Dana
á dönsku um að styrkja fjelagið og hafði það einn-
ig góðan árangur. Síðan var deildin í Ilöfn stofn-
uð á fundi 30. marz 1816 og Rask. kjörinn forseti
hennar, en Grimur Jónsson fjehirðir og Finnur
Magnússon skrifari. Á næsta fundi, 13. apríl, vóru
samþykt lög fjelagsins af hálfu Hafnardeildarinnar,
og síðan send Reykjavíkurdeildinni til samþykktar.
Vóru þau lögð þar fram á fundi 1. ágúst 1816 og
siðan samþykkt í öllum aðalatriðum á fundi 15.
ágúst 1816l.
1) Merkur maður hefir látið í Ijósi þá skoðun við mig, að
bókmentafjelagið muni hafa verið stofnað til þess að brjóta
bág við landsuppfræðingarfjelagið og Magnús Stephensen, sem
þá um hrið hafði borið ægishjálm yfir alla aðra og svo að
segja drottnað einn yfir bókmentum landsins. þetta er þó að
minni hyggju ekki rjett. Menn verða að muna eptir því, að
landsuppfræðingarfjelagið hafði legið í dái siðan 1812, og það
var þá ekki annað sýnilegra, en að Magnús Stephensen væri
orðinn þreyttur á að berjast einn síns liðs fyrir menningu
þjóðarinnar. Stofnun bókmentafjelagsins kom þannig í raun
rjettri ekki í bága við neitt, enda gekk Magnús Stephensen
þegar í fjelagið, er það var stofnað, og hjet 10 rdla. árlegu til-
lagi (Sagnablöð 1. deild, bls. I.) og í Klausturpósti (I. árg.
bls. 32 og 112) skýrir hann frá hinum fyrstu athöfnum fjelags-
ins og hrósar því. Hitt er annað mál, að stofnun bókmenta-
fjelagsins mun hafa átt nokkurn þátt í því að örva M. St. til
framkvæmda, því að einmitt um sama leytúog það er stofnað,
fer hann aptur að færast i ásmegin, og kemur þá fram lofs-
verð keppni, en ekki neinn verulegur rígur, milli fjelaganna.
Bjarni Thorsteinsson, sem var forseti bókmentafjelagsins, eptir
það að Rask fór í austurferð sína, tekur það líka beinlínis
fram í brjefi sínu til Rasks, dags. 26. sept. 1817, að hann vilji
fyrir enga muni bekkjast til við Magnús Stephensen, og i