Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1888, Qupperneq 30

30
lagið. £>að er líklegast, að einhver danskur maður
hafi skrifað þennan ritdóm, og það heldur Bjarni
Thórarensen í brjefi til Baldvins Einarssonar, dags.
25. ágúst 1831, en eflaust hefir hann fengið hjálp
hjá einhverjum íslendingum. Rafn hafði verið einn
af fyrstu stofnöndum fornfræðafjelagsins ásamt með
íslendingunum Gísla Brynjólfssyni, forgeiri Guð-
mundssyni og Sveinbirni Egilssyni. Hann var mjög
laginn á að koma sjer sjálfum og fjelaginu á fram-
færi, hafði unnið að útgáfunni á Fornmannasögum
ásamt með íslenzkum mönnum, einkum jporgeiri
Guðmundssyni og f>orsteini Helgasyni, og haft sjálf-
ur mestan sómann af, hafði fengið doktorsnafnbót í
heimspeki og lögum, var orðinn riddari af Danne-
broge og norðurstjörnunni, prófessor að nafnbót og
meðlimur óteijandi vísindafjelaga víða um heim.
Annars á hann gott skilið af íslendingum að mörgu
leyti, meðal annars fyrir það, að hann lagði fyrsta
prundvöllinn til stiptsbókasafnsins. f>að gat ekki
hjá því farið, að hann ætti öfundarmenn, og þeir
jþorgeir Guðmundsson og forsteinn Helgason, sem
höfðu unnið með honum að útgáfunum og sátu í
fornritanefnd fjelagsins ásamt honum, þóttust vinna
fyrir gíg í samanburði við hann. Jeg get varla í-
myndað mjer annað, en að annarhvor þessara manna,
eða ef til vili báðir, hafi átt einhvern þátt í þessum
ritdómi, þó að það sje ósannað. Rafn var mikill
vinur Rasks, og þar að auki hafði Rask litið yfir
þýðinguna, því að hann var forseti fornfræðafjelags-
ins þegar hún var samin, þó að hann væri það
ekki, þegar hún kom út á prent. Hann fann sjer
því skylt að skrifa á móti ritdóminum og verja
Rafn, og gaf út ritling, sem hann kallaði „Gen-
mæle mod anmældelsen af prof. C. C. Rafns over-
sættelse af Jomsvikinga og Knytlinga i Mánedskrift