Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1888, Síða 67

67
4'.
Reykjavík 6. september 1814.
Kæri, góði Thorsteinsson !
Jeghefi reyndar í ár níðst svo mikið á þjer, að
nægilegt mætti virðast, en þegar jeg skrifaði þjer
fyrra brjefið, ímyndaði jeg mjer, að þú værir ef til
vill væntanlegur út hingað, og þegar jeg skrifaði
seinna brjefið frá norðurlandi, hafði jeg nauman
tíma. Finnur Magnússon biður mig líka að skrifa
þjer, að jeg hafi fengið allt með skilum, sem þú
sendir mjer, bæði peninga og annað, og þar að auki
áttu hjá mjer skýrslu um ferðalag mitt, svo að jeg
hefi nægar afsakanir, þó jeg skrifi þjer þessar
línur. Jeg hefi þá heppilega ti.1 lykta leitt ferð
mína kring um allt austurland og hefi ekki orðið
fyrir neinu slysi eða farartálma, og var jeg hjer um
bil 2 mánuði á leiðinni. Allstaðar hefijeg fyrir hitt
gott og gestrisið fólk, þó að mikill sje munur á því,
að því er snertir skapferli og mentun. Mjer fannst
það vera snyrtilegast og elskuverðast fyrir norðan,
einkum í Eyjafirði, en klunnalegast og einfaldast eða
rjett að segja bjánalegt í Meðallandi, og þó er fólk-
ið þar og allstaðar fyrir austan ef til vill eins gott
í sjer (eins og fyrir norðan), ef það annars er rjett
að telja manni það til gildis, sem hann gerir í blindni
af venju og eptirbreytni eptir annara dæmi, án þess
að hann finni til, hvað sje skyldugt, drengilegt og
sæmilegt. Norðlendingar sköruðu svo langt fram úr
öðrum í mentun, að þegar jeg kom til Norðlend-
inga í öðrum landsfjórðungum, fjekk jeg þar alúð-
legri, bróðurlegri og viðfeldnari viðtökur en hjá öðr-
1) Brjef þetta er mestallt skrifað á dönsku, sem jeg hefi
þýtt. Útg.
5*