Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1898, Blaðsíða 206

‘200
fyrst eftir miklar vifilengjur Oddur stefndi biskupi
aftur á móti fyrir yfirréttinn og bar þar fyrir sig
konungsskipun. Aðal-málið varð þvi eigi dæmt í íög-
réttunni.1 Þessi yfirréttarstefna Odds var auðsjáan-
lega að eins ætluð til þess að draga málið, því svo stóð
á, að yfirréttur varð eigi haldinn það ár vegna þess
að amtmann vantaði.2
Þorleifur skólameistari Arason kom og fram
með ýmsar stefnur á þessu þingi bæði til Odds, Sum-
arliða og fleiri manna. Þeir Oddur og hann urðu
þar eitthvað ósáttir og sundurorða út úr málaferlun-
um. Brá Oddur korða sínum og lagði undir eyra
Þorleifi og skar fram að munninum. Þeir sættust
þó á þetta þar á þinginu, en ríflega mun Oddur
hafa mátt bæta skólameistara áverkann.3
Hamingjusól Odds stóð ekki lengi í hádegisstað;
hún fór smámsaman að hniga. Gyldenlöwe stiftamt-
manni höfðu borist ljótar sögur af íslandi. Allt var
þar í óreglu og uppnámi á þessum árum, og ofsi og
vfirgangur einstakra manna keyrði fram úr öllu hófi.
Hver bendin var upp á móti annari. Nyrðra héldu
þeir saman Páll lögmaður og Steinn biskup, en syðra
þeir Oddur og Beyer, en aðrir þeir, er nokkur völd
höfðu, fylktu sér undir merki þeirra. Bar stiftamt-
maður sig upp við konung um þetta og réði til að
skipa nýjan amtmann og senda hann út hingað.
Kristján Miiller var að vfsu enn á lífi, en var orð-
inn aldraður og lítt fær um að gegna embættinu.
Var nú skipaður nýr amtmaður 1716. Hann var
norskur að ætt og hét Niels Fuhrmann. Hét það
1) Lögþingisbók 1718, YII.
2) Beyer var þá látinn og enginn nýr amtmaður kominn til
landsins í bans stað.
3) Árb. IX, 31. Lögþingisbók 1718, XIII.