Réttur - 01.01.1958, Blaðsíða 46

46
R É T T U R
á íslandi, svo afturhaldssöm og drottnuriargjörn gagnvart verk-
lýðshreyfingunni, að hún hikar ekki við að sprengja vinstri stjórn
á því að krefjast bótalaust 8% kauplækkunar af öllum verkalýð
og launþegum Islands, eftir að hafa áður svikið loforð um brott-
för hersins, heildarstjórn á þjóðarbúskapnum, kaup á 15 stórum
togurum, lofaðar aðgerðir í húsnæðismálunum o. fl. Sá einstakur
foringi Framsóknar, sem sköpum réð um stjórnarslitin, var Ey-
steinn Jónsson.
Það á engin ein stétt eins mikið undir foringjum sínum og
bændastéttin. Sökum þess hve dreift hún býr, hefur hún ekki neitt
svipaða aðstöðu til áhrifa á forustu sína eins og t. d. verkalýður-
inn, sem samþjappaður á litlu svæði í samtökum sínum, hefur
allt aðra aðstöðu til þess að gera orð Stephans G. að veruleika:
„Það var fylgdin foringjans
fyrst og síðst, er sköpum réði".
Það er aðal bændaflokks og bændastéttar sem annarra vinnandi
stétta að treysta á skilning einstaklinganna í stéttinni á það, að
þeir heyri saman og að eitt skuli yfir alla ganga. Vegna þess að
bændastéttin er stétt vinnandi manna er það traustið og trúin á
mennina og manngildið, á mátt hins samtaka vinnandi fólks, sem
verður að vera höfuðatriðið, grundvöllurinn, í starfsemi bænda-
flokks. Það verður forustan í bændaflokki að muna, ef hún ætlar
að vera heiðarleg forusta bændastéttar og leiða stéttina fram til
bættra kjara og sigurs yfir því auðvaldi, sem er samskonar hætta
fyrir vinnandi bændur sem aðrar starfandi stéttir.
Það hefur verið ógæfa Framsóknarflokksins að duglegustu og
harðskeyttustu foringjarnir, sem hann hefur eignazt, Jónas frá
Hriflu og Eysteinn Jónsson, hafa fyrst og fremst treyst á að vægð-
arlaust kerfi valda, vegtylla og hverskonar bitlinga væri sterkara
en sannfæringarkraftur fólksins. En þeir foringjar, er víðsýnir
voru og hugsjónamenn meiri, hafa á einn eða annan hátt gefizt
upp eða verið bolað út.
Það að trúa á mennina og manngildið, — sem er gildi hins
vinnandi manns, — það er hugsunarháttur verkamannsins og