Andvari - 01.01.2004, Síða 20

18
BJÖRG EINARSDÓTTIR
ANDVARI
þegar til Auðar Auðuns var leitað, áratugum síðar, að taka sæti á fram-
boðslista voru það hinar pólitísku hnútur sem komu upp í huga henn-
ar. „Mönnum voru ekki vandaðar kveðjurnar í pólitíkinni á Isafirði,“
sagði hún eitt sinn og bætti við að taka yrði því eins og öðru.
Ein minning Auðar frá uppvaxtarárunum á Isafirði hefur tæplega
orðið henni hvatning til afskipta af stjómmálum. En gefum henni orðið
þar sem hún lýsir fyrsta pólitíska fundinum sem hún fór á: „Ég hef
verið 10-11 ára. A björtu sumarkvöldi var haldinn borgarafundur í
Góðtemplarahúsinu, sem oftar, og ég féll fyrir þeirri freistingu að stel-
ast inn á fundinn til að kanna hvemig slík samkoma færi fram. Þar
leiddu saman hesta sína Sigurður Kristjánsson kennari og ritstjóri,
síðar um mörg ár þingmaður Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík, og séra
Guðmundur Guðmundsson í Gufudal, um skeið bæjarfulltrúi fyrir
Alþýðuflokkinn á Isafirði. Þarna var ekki töluð nein tæpitunga,
andrúmsloftið í salnum var orðið magnað svo ógnþrunginni spennu að
ég krakkinn, sem skildi ekki til fulls allt sem flaug á milli, var skjálf-
andi á beinunum þegar ég dróst út og heim í háttinn.“
En aðrar minningar bemskuáranna á Isafirði voru öllu ánægjulegri.
Auður var stálpuð þegar fyrsti bíllinn kom til ísafjarðar. Fögnuður
barnanna í bænum var mikill og var óspart farið í ferðir á þessu nýja
farartæki. Ökuferð sem tók um 15 mínútur kostaði 25 aura og reyndi
nú hver sem betur gat að spara eyrinn til að gera víðreist með bifreið-
inni. Eftirminnileg frá bernskuárunum varð Auði kynnisferð til
Reykjavíkur þegar hún var 11 ára. Naut hún þar gistivináttu frændfólks
síns og eftirlætis þess. Átti hún góða daga í höfuðstaðnum, aðeins
skyggði á ótti hennar við að villast í stórborginni sem þá taldi um 18
þúsund íbúa.
Flest bernskuárin var Auður að sumrinu hjá frændfólki í Ögri. Fyrir
búi á því höfuðbóli var skörungskonan Þuríður Ólafsdóttir, systir
Karitasar langömmu Auðar og áður er nefnd, svo og dætur Þuríðar þær
Halldóra og Ragnhildur Jakobsdætur. Auður hefur rifjað upp hversu
búið var af reisn í Ögri, húsakostur afar veglegur, húsbúnaður eftir því
og mikill menningarbragur á heimilinu. „Þar hélst í hendur virðing við
fomar venjur og muni, samfara framkvæmdahug í takt við samtím-
ann,“ segir hún í viðtali. Henni var í minni heimilisbókaskápurinn í
gestastofunni sem geymdi meðal annars ýmis verk heimsbók-
menntanna. Og ekki síður gamaldags grammófónn með gríðarstórri
hljóðtrekt sem leiknar voru á hljómplötur úr safni systranna: „Heyrði