Andvari - 01.01.2004, Page 101

andvari
KRISTUR OG FRAMTÍÐARLANDIÐ
99
44 Jóhannes úr Kötlum 1973(3): 208.
45 Jóhannes úr Kötlum 1965: 150-151.
46 Jóhannes úr Kötlum 1965: 46.
47Jóhannes úr Kötlum 1965: 47. Sjá og um gildi þess að „trúa á lífið“ og „elska mennina".
Sama heimild 56.
47 Jóhannes úr Kötlum 1965: 47-48.
49Jóhannes úr Kötlum 1965: 47.
50 Hark 1999: 29.
5' Jóhannes úr Kötlum 1965: 255.
5'Jóhann Hjálmarsson 1971 b: 69.
53Jóhann Hjálmarsson 197 lb: 70.
54Kristinn E. Andrésson 1949: 125, 126.
55 Einar Laxness 1995: 98-100.
56Jóhannes úr Kötlum 1972(2): 111.
57Jóhannes úr Kötlum 1972(2): 111.
58 Jóhannes úr Kötlum 1972(2): 123.
54Jóhannes úr Kötlum 1972(2): 126.
wJóhannes úr Kötlum 1972(2): 178.
6‘Jóhannes úr Kötlum 1972(2): 208.
6' Jóhannes úr Kötlum 1972(2): 208-210. í ljóðinu væntir Jóhannes þess að mannkynið muni
ná nýju þroskastigi æðra en hinni núverandi mennsku og er forsendu þess að finna í hugsjón
sósíalismans. Sama heimild: 208. Hin sósíalíska eskatólógía kemur einnig fram í Sorgar-
marsinum (Hart er í heimi). Sósíalískrar framtíðarsýnar gætir og í Ijóðinu Stalíngrad (Sól
tér sortna) sem fjallar um orrustuna um borgina. Þar segir hvemig ótti grefur um sig með
umsátursliðinu og spuming vaknar um það hvort þeir sem verjast innan borgarinnar séu í
raun mennskir menn. Jóhannes úr Kötlum 1973(3): 210-211. Jóhannes úr Kötlum 1974(5):
27-28.
63 Jóhannes úr Kötlum 1973(3): 69.
64Jóhannes úr Kötlum 1973(3): 102,106.
65Jóhannes úr Kötlum 1973(3): 136.
66Jóhannes úr Kötlum 1973(3): 200.
67 Jóhannes úr Kötlum 1973(3): 201.
Svipaður skilningur kemur fram í Systir alþýða (Eilífðar smáblóm). Jóhannes úr Kötlum
M 1973(4): 86. Einnig í Þú sem vinnur (Sól tér sortna). Jóhannes úr Kötlum 1974(5); 15.
I Heiman égfór (Sól tér sortna) er t. d. að finna réttlætingu Jóhannesar fyrir því að hafa ekki
unnið heimabyggð sinni, Dölum, heldur leitað á önnur mið. í ljóðinu gerir hann ráð fyrir að
athöfn þurfi að koma til ef hin nýja framtíð eigi að verða að veruleika. Hinir hrjáðu þurfa
að smíða „nýtt sannleikssverð“ úr „fomum hlekkjum“ og heimta jafnan rétt til auðlinda
heimabyggðarinnar og þar með landsins. Jóhannes úr Kötlum 1974(5): 29-33. Við svipað-
an tón kveður í Húsinu í sömu bók þar sem Jóhannesi þykir hann greinilega hafa bragðist
hugsjón sinni. Jóhannes úr Kötlum 1974(5):69.
^Jóhannes úr Kötlum 1974(5): 52-58.
7‘Jóhannes úr Kötlum 1974(5): 87.
Jóhannes úr Kötlum 1972(2): 106. Varðandi hinn unga ókunna guð og lokaspurninguna má
niinna á þá þróunarhyggju sem kemur fram í sumum kvæðum skáldsins og þá hugmynd
73 hans að maðurinn hafi skapað guð(smyndina) í stað þess að Guð hafi skapað manninn.
^Jóhannes úr Kötlum 1973(3): 206.
75 Jóhannes úr Kötlum 1973(3): 209.
Jóhannes úr Kötlum 1974(5): 63.