Andvari - 01.01.1895, Blaðsíða 14
xn
"hendi próf í henni, svo sem fyrir er skipað í kgsbr.
8. Apr. 1844 og kgsúrsk. 27. Maí 1857 og 8. Febr.
1863, og hélt til Islands í Júlímánuði samsumars, til
þess að taka á móti embætti sínu; kom hann til
Reykjavíkur ?>. Agúst með fólki sínu og veitti em-
bættinu viðtöku 8. og 9. s. m. úr hendi Þórðar há-
yfirdómara Jónassens, er hafði þjónað því sem sett-
air frá 1860.
Þetta embætti haf'ði stórmikinn vanda í för með
sér og var þess hin fyllsta þörf, hvort heldur mál-
ið var skoðað frá sjónarmiði Danmerkur eða íslands,
að í það rúm væri skipaður valinn maður. A Is-
landi fór óánægjan stöðugt vaxandi með hið óhag-
felda og ófullnægjandi stjórnarfarsástand, og Islend-
ingar heimtuðu, svo sem vonlegt var, þá stjórnar-
‘bót, sem þeim hafði fyrir löngu verið heitin, en eng-
ar efndir enn orðið á. Sömuleiðis urðu kröfurnar
'um fjárhagsaðskilnað milli íslands og Danmerkur
fmeð viðunanlegum kjörum æ háværari.
I annan stað var ríkisþing Dana farið að verða
•óánægt yfir því, að útgjöldin til íslands þarfa fóru
sífellt vaxandi, þótt stjórnin héldi í það sem hún
mátti, og einatt synjaði framgangs þeim málum, sem
'höfðu fjárframlög í för með sér. Ut af þessari óá-
nægju og kröfum frá báðum málspörtum hafði fjár-
liagsmálið verið rannsakað af 5 manna nefnd, sem
konungur skipaði til þess með bréfi 20. Sept. 1861;
hafði nefndin setið yíir málinu um veturiun og sendi
álitskjal sitt um það til stjórnarinnar á öndverðu
sumri 1862, en eptir það gengu bréfaskriptir fram
og aptur um málið á milli stjórnarherranna,
er eigi gátu orðið á eitt sáttir, hvernig því máli
skyldi ráðið til lykta. Þó var nú loks svo langt
komið um þær mundir, sem hinn nýi stiftamtmað-