Andvari - 01.01.1895, Blaðsíða 32
2
skoðaði þá firði alla frá Lóni norður að Brimnesi,.
eetlaði eg þá líka að rannsaka. firðina þar fyrir norð-
an að Héraðsflóa, en gat ekki komið því við sakir
ótiðar og mislinga,- það var því áform mitt, að ferð-
ast nú líka um þessa firði, ef tfmi og veður leyfði.
Sumarið sem leið ferðaðist jeg því sem áformað var
um Austur-Skaptafellssýslu og um óbyggðirnar milli
Lóns og Snæfells og að lokurn skoðaði eg flrði þá,
sem eptir urðu 1882. Sumarið var hið hagstæðasta
og ferðaveður ágætt fram á haust. í þessari rit-
gjörð mun eg eins og að undanförnu lýsa stuttlega
ferðinni og landfræði þeirra héraða, sem eg fór yfir
og geta um ýmislegt jarðfræðislegt á stöku stað;
samanhangandi jarðfræðislýsing getur ekki komizt
fyrir í stuttri ferðasögu.
I byrjun júlímánaðar fór eg sjóveg norðanlands
austur á Seyðisfjörð, en Ogmundur Sigurðsson hafði
áður farið með hestana landveg austur. Skoðunar-
ferð mína hóf eg 17. júlí og fór þá frá Seyðisfirði
yfir Fjarðarheiði up]3 á Hjerað. Dalurinn upp af
Fjarðarseli er með sama lagi eins og flestir dalir á
austfjörðum, klappastallar ísnúnir hver upp af öðr-
um eins og tröppur, er árnar falla niður, foss af
fossi; á sumum stöllunum eru dálítil mýrasund, en því
gróðrarminna sem ofar dregur; efst á heiðinni sést
varla annar gróður en mosatægjur og geldingalauf;
heiðin er um 1900 fet á hæð og upp á henni vatn,
hún er mikið breiðari að ofan en Vestdalsheiði.
Austan á lieiðinni fengum við þoku, sem mjög er
tíð hér á fjörðum, en bjart var hið efra og ágæt
útsjón yfir Fljótsdalshérað, þó var mistur nokkuð á
lopti og kemur það opt með vestanátt, þvi þá stend-
ur vindur ofan af hálendi og ber með sér smágert
vikurdust (úr gosinu 1875), sem enn þá er nóg af