Andvari - 01.01.1895, Blaðsíða 176

14C
umfram þessar 11,000 kr. af styrknum til eflingar
búnaði. Búnaðarfjelag Suðuramtsins eitt liefur á.
seinni árum varið árlega hjer um bil 2000 kr.tilefl-
ingar búnaði, eins og áður er um getið.
Eins vil jeg geta enn, og það er, að ákveðið>
var á alþingi 1893, að veita mætti allt að 40,000 kr.
lán úr viðlagasjóði mönnum, er kaupa vildu þilskip
til fiskiveiða. En á alþingi 1881 var einnig farið
fram á, að landssjóður lánaði amtsráðum landsins.
allt að 100,000 kr. til að stofna búuaðarskóla. Svo.
það jafnast hjer um bil upp. Arið 1881 var lagt út-
llutningsgjald á fisk og lýsi. Þetta gjald nemur hjer
um bil 30,000 kr. á hverju fjárhagstímabiii og kemur
eðlilega þyngst niður á fiskimönnum. Þetta gjald
ættu menn að hafa í liuga, þegar um styrkveiting-
ar til fiskiveiðanna er að ræða. Á höfuðútflutn-
ings vöru bænda, ullinni, liggur ekkert slíkt gjald.
Af öllu þessu má sjá, að fiákiveiðarnar hafa orð-
ið allt of mjög útundan. En hverjum er það að
kenna ? . Margir munu segja, að það sje þingmönn-
um að kenna, að þingmenn úr þeim kjördæmum, er
fiskiveiðar eru einkum stundaðar í, tali ekki nógu
öfluglega máli kjósenda sinna á þingi. En jeg verð-
að taka það fram hjer, að i flestum fiskiveiðakjör-
dæmunum (ef svo mætti nefna þau) eru einnig marg-
ir bændur. Verða þingmenn þá einnig að taka til-
lit til þess, er þeir þarfnast; og fæstir þingmenneru
þannig, að jieir beri jafngott skyn á livorttveggja
atvinnuveginn, sem eðlilegt er. Þingmenn, er lifa af
landbúnaði, eru miklu fleiri en þeir, er lifa af fiski-
veiðum. Hinir eru flestir embættismenn, er lifa af
launum sínum, þess verður því ekki hægt að krefj-
ast, að þeir sjeu liljmntari einum atvinnuveginum,
en öðrum. Nei, að mínu áliti liggur sökin einkum.