Andvari - 01.01.1895, Blaðsíða 17
XY
inn. Saraa dag gekk bæjarstjórn Reykjavikur, ýms-
ir embættismenn, borgarar og kaupmenn á fundt
hans, og flutti formaður bæjarstjórnarinnar, Jón
málaflutningsmaður Guðmundsson, honum ávarp í
sama anda til þess að bjóða hann velkominn til
Reykjavíkurbæjar og votta fögnuð sinn yfir komu
hans.
Eins og sagt var, stóð alþingi yfir, þá er Hilm-
ar stiftamtmaður Finsen kom til Islands. Fyrir
þetta þing hafði stjórnin lagt «frumvarp til lagaum
nýtt fyrirkomulag á fjárhagssambandinu millum Is-
iands og lconungsríkisins», þar sem íslandi var boð-
ið tillag úr ríkissjóði utn 12 ára tímabil, og í frum-
varpið tekin upp nokkur ákvæði snertandi stjórnar-
bótarmálið, en engin fullkomin stjórnarskrá. Um
frumvarp þetta höfðu hugir þingmanna í fyrstu ver-
ið töluvert skiptir, en lyktirnar urðu þær, að þingið
réð frá því, að frumvarpið yrði gjört að lögum, en
rainnti jafnframt í ávarpi til konungs á hin fyrri
heityrði konunganna um slíka stjórnarbót Islending-
um til handa, er veitti þeim fullkomið jafnrétti við
samþegnana i Danmörku, og lýsti yfir því trausti
sínu, að konungur mundi sem allra fyrst láta efnd
þessi heityrði, með því að koma skipulagi á stjórn-
armálefni íslands í þeim anda, sem heityrðinbentu á.
Með frumvarpi þvi, sem lagt var fyrir þingið
1865, mun stjórnin hafa þótzt gjöra Islendingum góð
boð, og hefir hún því efalaust kunnað þvi illa, að
slíkum boðum væri hafnað, enda voru margir þing-
raenn, sem töldu það óráðlegt. ug svo hefir sagt
sá maður (Jón Sigurðsson), sem liklegt er að einna
bezt skyn hafi borið á þetta mál og farið nærri um
skoðun stjórnarinnar á þvi, að það liaíi mátt heita
heldur en ekki tvísýnt, hvort stjórnin eptir þessi.