Andvari - 01.01.1895, Blaðsíða 189
159
hygg. Ýmsar samþykktir hafa verið gjörðar og á-
vallt hafa einhverjir verið óánægðir, eins og kunn-
ugt er. Málefnið er mjög mikils varðandi. Það er
ekki þýðingarlaust að fá að vita, hverjir hafa rjett
fyrir sjer, eða hvernig haga skuli netalögnum, ef
unnt er. Sje það svo, að þorskanetin fæli fiskinn
frá því að ganga inn í flóann, þegar þau eru lögð í
Garðsjó, hvílikt ógurlegt tjón hafa þau þá ekki gjört,
en sje það ekki, hvílík rangindi væru það þá ekki,
að meina mönnum að bera sig eptir björginni sem
bezt þeir gætu? En þess mun verða langt að blða,
að úrlausn fáist á þessu, þótt menn með gagnstæð-
um skoðunum eða hugsunum rœði um það fram og
aptur. Jeg sje engan annan veg til úrslita en þann,
að allt, sem að þessu lýtur, sje rannsakað og borið
saman vísindalega, sjávarbotninn, dýpið, straumarn-
ir og lögun strandarinnar, við slíkt í Noregi; afla-
brögðin á netatímanum borin saman við aflabrögðin
þar á undan, svo vel sem unnt er og borin saman
við aflabrögðin í nærliggjandi veiðistöðum, og auk
þess fengnar allar mögulegar upplýsingar um göngu
þorsksins á þessu svæði. — Til þess að gjöra þetta,
þyrfti fiskifræðing, sem gæti starfað að þessu um
nokkuð langan tima, því hjer mætti eigi hlaupa að
neinu, eða flýta sjer of mjög með að gjöra ályktan-
ir. Málið er svo vandasamt og viðsjárvert, að það
þarf allrar varúðar.
Eins er ýmislegt, er snertir hvalveiðaákvarðanir
hjer við land, varla meðfæri annara en flskifróðra
manna að gjöra út um.
Það er því sannfæring mín, að landið þyrfti að
hafa fiskifræðing, sem gæti gjört rannsóknir á ýmsu
því, er helzt þyrfti við og leiðbeint fiskimönnum í
ýmsu, er að fiskiveiðum lýtur. Mjer virðist það