Andvari - 01.01.1895, Blaðsíða 39
9
í Lóninu; sökum þurkanna voru báðar þessar ár nú
þvi nær þurrar, en verða opt vatnsmiklar i leysing-
um. Fyrir byggðinni liggja tvö lón, er skiljast af
sandrifura frá úthafinu; Lónafjörður frá Hvalsnesi
að Bæjarós og Papafjörður að Papós við Brunnhorn.
Bæjarós fyllist vanalega af sandi á vetrum, en i
júnímánuði er ósinn mokaður upp, svo vatnið fái
framrás; eru 20—30 menn vanalega að því verki
einn dag, þá rennur vatnið sem staðið hefir á engj-
unum i Austur-Lóninu burt og grasið þýtur upp á
eptir. Þegar ósinn ekki stýflast, verður heyleysi í
Bæjarhverfinu, því þá flæðir ekki yfir; þetta verður
helzt, er Jökulsá rennur beint á Bæjarós, því þá
heldur straumurinn útrásinni opinni, optast rennur
mest af Jökulsá í Papafjörð, og þegar rokviðri ganga
á jólaföstu eða um miðjan vetur, þá fylla brimin ósinn
með sandi. Einhverntíma fyrir landnámstíð hefir allt
sléttlendi í Lóni verið undir sjó, gamlir malarkamb-
ar sjást þar viða uppi undir fjallshlíðum fyrir ofan
láglendið, t. d. fyrir norðan Svinhóia, milli Hliðar og
Stafafells og fyrir framan Endalausadal. Lúruveiði
er töluverð í Lóni, er dregdð fyrir lúrurnar og vaðið
með netin; silungsveiði er lika mikil í Lónafirði frá
Vík, Reiðará og Bæ, er dregið fyrir hann og böfð
stólpanet, rekinn niður stólpi og við hann fest löng
net; silungur gengur og upp í Jökulsá og hefirstund-
um verið töluverð veiði frá Stafafelli. Selveiði er
hér lfka töluverð. Fram af miðju Lóni liggur eyj-
an Vigur, tæpa hálfa viku frá landi, hún heyrir
undir Stafafell; eru brattir klettar lágir kring um
eyna (4—6 faðmar) og er hún að ofan vaxin grasi
og skarfakáli, þar er æðarvarp nokkuð. Bæjaröðin
í Lóni er tvlsett, aðrir bæirnir við sjó, erhafagagn
af flæðiengjunum þar, hin röðin með fjöllum. í hinum