Andvari - 01.01.1895, Blaðsíða 179
149
menn geti tryggt skip sín með sem auðveldustu
móti.
Um gagnsemi þilskipa og yfirburði yfir báta ætla
jeg ekki að tala hjer, en skal í þessstaðvisa mönn-
um áritgjörð 01. Davíðssonar um þilskipaveiðar við
Island, í Andvara, 12. árg. Það er fróðleg ritgjörð,
er fiskimenn ættu að kynna sjer. Jeg ætla þó að
taka það fram, að vegna þilskipaleysis, eða vegna
þess, að þilskipaveiðar vorar eru ekki í því lagi,
sem þær ættu að vera, hafa menn opt orðið aðþola
sult og seiru í einni veiðistöðu, þegar landburður
hefur verið í annari. Þannig var hallæri við Faxa-
flóa 1876—771 og nú í vetur hefur verið framúr-
skarandi afli við ísafjarðardjúp, en óvanalegt fiski-
leysi og því bágindi við Faxaflóa, af því að þilskip-
in hefur vantað, eða ekki verið þannig útbúin, að
þau gætu farið vestur til fiskiveiða (með báta og
lóðir). Reyndar liefði ef til vill árstíðin verið því
að nokkru leyti til tálmunar.
Árið sem leið var afli Færeyinga hjer við land
metinn 224,000 kr.2 3 og 1883 var afli Frakka við ís-
land metinn 5,640,434 kr.3 Hve mikill afli Englend-
inga og Ameríkumanna hjer sje, veit jeg ekki, en
það er vist ekki neitt smáræði. Þetta ættu Islend-
ingar sjálfir að reyna að ná í, sem mest, en til þess
þarf fyrst og fremst að auka þilskipaútveginn, og
það mjög frá því, sem nú er, ef keppa skal að ráði
við útlendinga. Vjer stöndum þó að mörgu leyti
betur að vígi en útlendingar. Að minnsta kosti eig-
um vjer styttri leið á fiskimiðin, og vjer höfum frjáls-
1) Tímar. Bókmfjel. IV. árg. s. 238.
2) Ísaíold XX, 32.
3) Óí. Davíðsson: Um þilskipaveiðar. Andv. XII. s. 33.