Hlín. - 01.10.1901, Blaðsíða 10

4
in, því að þess er hér að gæt.a sera vanalega, að þótt,
viljinn sé góður, þá eru kraftarnir takmarkaðir. — En
til þess að ná sem lengst, er vanalega áríðandi að miða
sem liœrst; því að liætt er við, að jörðin dragi að sér, eigi
all-lítið á langri leið, jafnvel hinar háfleygustu og himn-
eskustu hugsjónir vorar. — En svo er árangur þessarar
tilraunar ekki að eins undir útgefandanum kominn, held-
ur að mjög miklu leyti, ef ekki að mestu leyti, undir
landsmönnum sjálfum ; því að ekki er það nóg, þótt margt
sé sagt og skrifað, satt og fagur.t og nauðsynlegt, nema
því að eins að íólkíð lesi það eða hlusti á það. En svo
er það tvent heldur ekki nóg, nema hið þriðja só sam-
fara, nefnil. það, að fólkið, með alvöru reyni að hugsa
um og slcilja til fulls það sem það les og heyrir af því
tagi, og hagnýti svo gildi Jiess verklega og á annan hátt,
sjálfu sér til gagns og farsældar. — — Og svo er enn
eitt hér að athuga, og það er það, að láta þá menn lifa,
sem til þess eru fúsir og að einhverju leyti færir til að
vísa hinar réttu ieiðir að takmarki farsœldarinnar.
Að því er málfæri og búning snertir, þá vill Hlin
einnig reyna að koma viðunanlega snoturlega fram, en
hispuralaust og blátt. áfram sómasamlega. Og vonast því
til að fullnægja öllum sanngjörnnm kröfum einnig hvað
það snertir, þótt henni, ef til vill, auðnist ekki að verða
nógu „fín“ til þess að geðjast öllum þessum „fínu“, „stóru“
og ’„lœrðu“.
Illin mun áskilja sér rétt til að ræða hvert mái
sem vera skal á röksemdanna grundvelli, en vill forðast
allar persónulegar deilur.
IIIiII vill þakksamlega, svo sem rúm leyfir, birta
vel samdar, stuttar aðsendar greinar sem og skýrslur
um verklegar fyrirmyndarframkvæmdir frá öllum hér-