Hlín. - 01.10.1901, Blaðsíða 20

14
Að ísrreja ketið er þó betra en að frysta það, því
að á þann hátt rná koma því alveg nýu og fersku á
markaðinn, sé það gert á róttan hátt, og ef það svo
kemst á markaðinn innan 9—10 daga frá því að fénu
er slátrað. Til slíks þarf nokkuð viðtæk samtök, og i
byrjun nokkurn kostnað; en svo mundi flutningskostnað-
urinn árlega verða fremur lítill, og umlníðakostnaðurinn
svo sem enginn árlega úr þvi, auk þess sem vinnukostn-
aður við meðhöndlun kétsins til flutnings, mundi verða
miklu minni en nú er hór alstaðar.
Ásamt saltinu eður í stað þess, brúkar maður ís,
sem hér ætti að meiga framleiða með litlum tilkostnaði
ef það er gert á réttan hátt, og með margfait minni
kostnaði en útheimtist til þess í útlöndum víðast hvar.
Þegar maður, gjarnan án þess að hafa nokkra þekk-
ingu á þessu máli, hugleiðir það, að það er vanalega að-
eins kétið nýi’inörinn og gœran af kindinni, sem borgar
verð hennar og allan þann afar kostnað, sem í það heila
leiðið af flutningi hennar lifandi héðan til Englands, þá
liggur í augum uppi, að það hlýtur að vera afar hátt
verð, sem þar er borgað fyrir kétið. Einkanlega þó er
það geíið, þegar þess er gætt, að ullin og mörinn er þar
oftast í 'mjög lágu verði til móts við hér heima.
Nákvæmlegar tekið, þá er það fyrst og fremst ferða-
kostnaður fjárkaupa-spekulantanna, á fyrsta farrúmi með
gufuskipum til landsins og umhverfis það, og til baka
aftur til útlanda. Annað atriðið er kaup þeirra sjáifra
fyrir hvern túr fleiri vikur í einu. 3. Vextir af þeim
peningum, sem fara til fjárkaupanna og í allan kostn-
að. 4. Landferðalög hér, hestalán, fylgdir o. fl. 5.
Fjárrekstramenn mjög margir, í marga daga, eða svo vik-
um skiftir árlega upp á sæmilegt kaup auk kostnaðar
hver um sig. 6. Geymsla og útskipun fénaðarins á við-