Iðunn - 01.06.1886, Qupperneq 20

314
Jónas Jónasson:
hún var að onda við úr bollanum læknisins ; bollinn
stóð þar tómr módökkr á litinn.
»IIann sagði Arni gæti ekkert slegið í sumar —
eg má riða út á morgun að útvega mér kaupa-
mann».
Lengra komst hann ekki, því að þá kom kaffi-
bollinn.
þ>á voru ekki börnin í rúmiuu lieldr sett hjá.
Árni var enn við sama um höfuðdag, eða öllu
heldr þó lakari, eins og vonlegt var. Meðulin frá
lækninum deyfðu rnestu þrautirnar, enn ekki heldr
meira.
Hann var orðinn sannfærðr um, að hann mundi
deyja.
Björn gamli fékk kaupamanninn og þurfti því
ekki að berja sér um það, að heyskaprinn gengi
okki svona nokkurn veginn; hann var líka stund-
um sjálfr við liann, þó að hann væri farinn að
bila.
— Um þetta leyti fréttist það um sveitina, að
nýtt hjálpræði væri að ferðast um sveitina.
jpað fór eins og logi yfir akr, að Ásmundr homöo-
pati væri á leið um sveitina að lækna meinsemdir
manna.
Hann hafði verið alinn upp þar í næstu sveit;
þogar hann var unglingr, flæktist hann suðr að sjó,
og var alþektr þar 1 flestum veiðistöðum.
Ilann var sendr f kaupavinnu á sumrin, og lát-
inn róa á vetrum.
Enn innan skamms íór honum að þykja þctta