Iðunn - 01.06.1886, Page 33

Björn i (ieröum
327
líkama, enga hugmynd um eðli og verkanir lyfja,
enga hugmynd um eðli sjúkdóma.
Enn ]peir vita, að þeir geta tælt fáfræðinga til að
trúa sér; þeir raka saman fé af annara heimsku.
jpess er sízt að synja, að þeir rekist á að láta
rétt lyf við einhverjum sjúkdómi oghann batni.
Enn hvað margir hafa haft ilt af þeim, hvað
margir dauða ?
þ>ví eru engin lög og enginu dómr til að stemma
stigu fyrir slíkir ?
Hvar er það að finna, sem geti varnað því ?
jpað þarf meira enn gort og meðulin í glösunum til
þess að heyja vel hólmgönguna við dauðann.
jpað er þekking og menntun—og náttúra !
Að hálfum mánuði liðnum var Árni dáinn.
það má geta þvf nærri, að Björn í Gerðum átti
ekki vel gott með það að komast af eftir það að
Arni var dáinn, eins farinn og slitinn eins og haun
kvaðst vera orðinn.
Hann fór því að finna hreppstjórann um haustið
eftir göngurnar, tilþess að fá hjá honum eitthvað að
lifa af.
»Mér sýnist þú nú ekki vera orðinn svo sérlega
aftrfararlegr, Björn, að minsta kosti ertu í bæri-
legum holdum« sagði Kristinn hreppstjóri við hann,
þegar Björn var kominn inn í stofuna til hans; »eg
er hræddr um þú gætir haldið þig betr að enn þú
gerim.