Iðunn - 01.06.1886, Qupperneq 70

Paul de Saint-Vict.or:
364
vegna er frásaga Fílós svo þýðingarmikil. Hún
sviptii' gleymskublæjunni burt og lætur oss sjá
þennan keisara augliti til auglitis. »Hvað mund-
uð þið hafa sagt, ef þið hefðuð sjeð skrímslið
sjálft og heyrt hann?« sagði Æskínes við á-
heyrendur sína forviða, þegar hann var búinn að
lesa fyrir þeirn ræðu Demosþenesar, sem var stíluð
gegn honum sjálfum. Fíló hefir bæði sjeð og heyrt
afhrak það, sem Svetóníus getur að eins sagt frá
eptir annara sögusögn. Eit hans lýsa voða-áhrifum
þeim, sem það hafði á hann. Hann var alveg ný-
sloppinn úr klóm þessa óargadýrs, þegar hann sett-
ist niður að rita þessi blöð, sem lýsa ákafri geðs-
hræringu.
Aður enn vjer minnumst á keisarann, verðum vjer
fyrst að drepa á, hvernig á því stóð, að Fíló hitti
hann.— I Alexandríu bjó sveit auðugra og mikils-
háttar Gyðinga. jpeir höfðu búið þar svo öldum skiptj.
jpessi mikla borg var þá miðdepill fyrir alla guði og
öll trúarbrögð, eins konar algyðishörgur (pandæ-
monion). Bærinn skiptist í 4 deildir, og í tveim
þeirra bjuggu Gyðingar einvörðu. jpeir voru hinir
helztu fjárreiðumenn(bankamenn)og verzlunarmenn.
jpeir áttu margar samkundur og skólar þeirra voru
mjög frægir. Alexandría var ísraels veraldlega
Jerúsalem. En hatur það, sem þá þegar tók að
kvikna gegn kynþætti Gyðinga, kom hvergi fram
með meiri ákafa en einmitt þar. jpegar Hebrear
komu aptur til Egiptalands eptir margra alda milli-
bil, urðu þeir fyrir þeim sama fjandskap, sem hafði
gert þá landræka þaðan á dögum Mósesar. |>eir
áttu ógrynni auðæfa, stóðu öllum framar í dugnaði