Iðunn - 01.06.1886, Qupperneq 106

400
M. Goldschmidt:
þar í þorpinu, og þrettánda-nótt var margt af ungu
fólki í boði hjá Hoggins.
Fyrst var leikið ketiltak, sem kallað er, og leik-
urinn í því fólginn, að ketill með rommi í eða
brennivíni og fáeinum rúsínum er hengdur yfir eld,
og þeir, sem langar í rúsínu, grípa með fingrunum
niður í ketilinn, og veiða sjer eina. þeir, sem
brenna sig, reka upp skræk, en hinir hlátur,
sem búuir eru að brenna sig áður eða eiga það
eptir.
Brátt urðu menn þreyttir á þeim leik, og varþá
fariðíannan, sem er kallaður einkunnaleikur. það.
er dregin upp á pappírsblað einhver mannsmynd,
sem á að tákna t. d. konung, drottningu, prókúra-
tor, kekni-snáp, maídrottningu eða eitthvað og eitt-
hvað, og geti maður okki myndað þetta greinilega,
er ekki annað en skrifa á blaðið, hvað myndin á
að tákna. Síðan er öllum þessum myndablöðum
vafið saman, ásamt talsverðu af auðum blöðum
innan um, og fleygt öllu í hatt, og verða allir, sem
við staddir eru, að draga sinn seðilinn hver úr
hattinum, og það sem maður dregur, það verður
maður að vera um kvöldið, — leika þá persónu
eptir beztu föngum; en flestir eru fúsir til þess.
Nú vildi svo til, að Sara dró Zígeuna-stúlku, og
Hinrik konungs-stallara; en þegar -Zígeuna-stúlkan
átti að fara að spá fyrir fólki, fipaðist henni, og
vissi hún ekki hvað hún átti af sjer að gera; en
í sama bili tóku hljóðfærasveinar að slá þjóðdanz
einn alkunnan, og tók þá Hinrik um mittið á Söru
og fór að danza við hana. þ>að var hálfgert fát á
henni enn; og fyrir því gætti hún sín eigi, og vissi