Iðunn - 01.06.1886, Síða 120

414
Pjeturskirkjan í Róm.
hrófatyldur úr járnteinum og glergluggum. Pjec-
urskirkjan er steinn, steinn, eintómur steinn. Marm-
arablakkir, travertín-klettar, dernbt hverjum ofan á
annan, reyrt allt saman með veggjaspöngum úr járni
og bronze á þykkt við bjálka frá Pommern, en allt
hnitmiðað niður og prýðilega valið, smátt og stórt,
svo undrum sætir. Svona er Pjeturskirkjan; svona
ei' henni rjett lýst.
það eru engin tiltök, að gefa hjer neina ýtarlega
lýsingu af þessu volduga guðshúsi, með öllu því, er
það hefir að geyma af ölturum, málverkum, mynda-
stoðum, minnisvörðum o. s. frv.; það hafa vérið
ritaðar um það stórar bækur, og þó mun optast
hafa eitthvað vantað í fiestar. Hjer skal að eins
drepið á fátt eitt.
I forkirkjunni, yfir einum hinum miklu dyrum,
sem liggja inn í höfuð-skip kirkjunnar, er múruð
mjög stór, forn marmaratöflumynd, er sýnir göngu
Krists á sjónum; hún prýddi áður annan gaflinn á
fornu Pjeturskirkjunni, og náði yfir hann mest-
allan; nú er hún höfð yfir einni af 5 dyrum inn í
Pjeturskirkjuna, sem eru hver við hliðina á öðrum.
Ef vjer nú göngum inn í kirkjuna,verður fyrir oss lítill
hellubleðill í gólfinu,ómerkilegur að sjá, en þó minni-
legur í söguuni; því að þar kraup Karlamagnús
keisari fyrir 1086 árum, er hann var vígður undir
rómverska keisarakrúnu, og á sömu hellunni hafa
allir rómverskir keisarar kropið eptir hann, er þeir
voru krýndir í gömlu kirkjunni af hönd páfa, er þá
var svo voldug. I öllum kaþólskum kirkjum er
ker eða fontur með vígðu vatni rjett fyrir innan
dyrnar. I Pjeturskirkju verða þar fyrir manni tveir