Iðunn - 01.06.1886, Qupperneq 176

470
Kvæði.
okkar jöfn var æra og snild,
en ekki munur neinn.
7. Yfrið langt í austurlönd
ótrú stjúpa mín
sendi hann burt með brögðin vönd,
ber eg af því pín.
8. Herra Yernharð heita rjeð
hjartkær bróðir minn;
á hann lagði hún ósköp með,
eins fór burt sem hinn.
9. Stjúpa mín átti systurson;
sagði hún við mig þá,
mig skyldi fá fyrir festarkvon,
ferlegt tröll var sá«.
10. »Hvað til gefa mundir mjer«,
mæla hrafninn vann,
»ef eg fylgdi þangað þjer
sem þinn er festarmann ?«
11. »Gjarna skyldi eg gefa þjer
gull og silfrið frítt,
til festarmanns ef fylgdir mjer,
svo fargist angrið strftt«.
12. »Bigðu sjálf þitt silfur og gull,
en son þinn vil eg fá,
þann fyrsta, sætan sæmdarfull,
sem hann við þjer á«.
Hún lagði hönd á hrafnsins fót,
13.