Tímarit lögfræðinga - 01.10.2004, Qupperneq 118
I frumvarpsgreininni er gert ráð fyrir að útvarpsréttamefnd verði falið það hlutverk
að stöðva tímabundið þær sjónvarpsútsendingar sem skilyrði greinarinnar eiga við.
Er þá miðað við að útvarpsréttamefnd hafi áður tilkynnt þeirri sjónvarpsstöð, sem í
hlut á, um hina yfirvofandi stöðvun. Hins vegar kemur það að sjálfsögðu í hlut
ríkisstjómar að tilkynna Eftirlitsstofnun EFTA eða framkvæmdastjóm ESB, eftir því
sem við á, um þær ráðstafanir sem íslensk stjómvöld hyggjast grípa til ef brot em
ítrekuð, sbr. nánar c-lið greinarinnar.
Grein þessi hefur engin bein áhrif á heimild íslenskra yfirvalda til þess að stöðva
móttöku sjónvarpssendinga frá ríkjum utan EES-svæðisins.54
í greinargerð með frumvarpi til laga um réttarstöðu starfsmanna við aðila-
skipti að fyrirtækjum segir að frumvarpið sé lagt fram til innleiðingar á til-
skipun nr. 2001/23/EB, um samræmingu á lögum aðildarríkjanna um vemd
launamanna við aðilaskipti að fyrirtækjum, atvinnurekstri eða hluta fyrirtækja
eða atvinnurekstrar, sbr. tilskipun 77/187/EB og tilskipun nr. 98/50/EB um
sama efni.55 Frumvarp þetta varð síðar að lögum nr. 72/2002. í almennum
athugasemdum með frumvarpinu og í skýringum við 1. og 2. gr. er að finna
umfjöllun um hugtökin aðilaskipti, fyrirtæki, framseljandi og framsalshafi og í
því sambandi vitnað til dóms EFTA-dómstólsins frá 25. september 1996 í hinu
svokallaða Eidesund-máli.56 Hið sama gerði félagsmálaráðherra í framsögu-
ræðu sinnu er hann fylgdi frumvarpinu úr hlaði.57
4. NIÐURSTÖÐUR
Af því sem að framan er rakið má ljóst vera að ákveðin þróun hefur átt sér
stað hvað varðar nálgun íslenskra dómstóla þegar kemur að því álitaefni hver
áhrif ákvarðanir EFTA-dómstólsins hafa á úrlausnir íslenskra dómstóla. í fyrstu
málunum senr komu fyrir héraðsdómstólana var ýmist stuðst við það orðalag,
að ákvarðanir EFTA-dómstólsins hefðu verulega þýðingu við úrlausn þess
ágreiningsefnis sem til umfjöllunar var (Samtök verslunarinnar), eða vísað var
til 6. gr. EES-samningsins og dóma Evrópudómstólsins (Erla María Svein-
björnsdóttir). Eftir að Hæstiréttur kvað upp dóm sinn í máli Fagtúns ehf. virðist
nálgun og orðanotkun íslenskra dómstóla varðandi þýðingu ákvarðana EFTA-
dómstólsins öll vera á einn veg.
Meginniðurstaðan af framangreindri athugun á dómaframkvæmdinni á
Islandi er sú að dómar íslenskra dómstóla samræmist vel álitum EFTA-dóm-
stólsins í þeim málum sem til hans hefur verið vísað. Hvað varðar Hæstarétt á
þetta bæði við um rökstuðning og niðurstöður. Dæmi um ólíka röksemdafærslu
má þó finna í dómum héraðsdómstólanna. Hæstiréttur hefur mótað þá almennu
54 Alþt. 1999-2000, 125. löggjafarþing, þskj. 241, 207 mál.
55 Alþt. 2001-2002, þskj. 990, 629. mál.
56 Mál E-2/95 Eilbert Eidesund gegn Stavanger Catering A/S . Skýrsla EFTA-dómstólsins 1995-
1996, bls. 3.
57 Alþt. 2001-2002, umræður, 629. mál.
412