Búnaðarrit - 01.01.1938, Blaðsíða 32
2(5
BÚNAÐARRIT
gagnvart öðrum sjúkdómum, svo sem t. d. lungnapest
og bráðapest. Algengt er, að mæðiveika féð hrynji nið-
ur af þessum sjúkdómum, sérstaklega lungnapest,
þegar veikin er komin ú hátt stig.
Útlit sijktra lungna. Eins og fyrr er sagt, er veiki
þessi eingöngu bundin við lungun, og það er því eina
líffærið, sem sjúklegar breytingar finnast í, þegar
kindinni er slátrað. Lurígun eru mjög stór, svo fram-
arlega sem veikin er komin á hátt stig, oft tvöfalt til
þrefalt fyrirferðarmeiri en lungu úr heilbrigðu fé.
Sérstaklega er það mæðilungað og framblöð lungn-
anna, sem mest ber á skemmdum í og þó venjulega
meira hægra megin í b'yrjun; þær færast síðan yfir
meira og meira af lunganu, en koma sjaldnast í stór-
um stíl í efstu hluta (bakhluta) þess, þar sem aftur
er algengast að finna mest af hnútum, sem stafa af
lungnaormum. Þó bregður oft út af þessu og sérstak-
lega geta byrjunarhnútar fundizt, að því er virðist,
hvar sem er í lunganu. Skemmdn hlutarnir skera sig
venjulega nokkuð greinilega frá heilbrigða vefnum.
Þeir eru vatnsgráir á litinn, sjaldan rauðleitir, og
reglulega stráð um þá ljósari dílum. Dílarnir eru á
stærð við hrísgrjón, sem næst því að vera kringlóttir,
og eru gjarna dálítið upphækkaðir á skurðfleti. Þeir
eru á öllum yngri skemmdum samsettir af fleiri,
meira og minna samrunnum, en smærri flekkjum.
Þessar smáu agnir, sem nú hefir verið lýst, sjást oft
fullt svo greinilega á skurðfletinum, einkum ber þar
meira á því, hvað þær eru upphækkaðar. Utan á
sjást þær oft betur, ef teygt er á yfirborðsfletinum.
Sé skemmdin mjög gömul geta agnirnar verið runnar
saman í þétta, Ijósgráa hellu. Mikil vökvamyndun er
í hinum sjúku hlutum lungans, og rennur oft grátær
vökvi úr sárinu, þegar skorið er í skemmdina, eða
spýtist upp með fingrinum sé hún kramin. Það er þessi
vökvaframleiðsla eða vökvasöfnun í sjúka vefnum, sem