Búnaðarrit - 01.01.1938, Blaðsíða 52
BÚNAÐARRIT
4b_________
Frli. frá bls. 33
talan á haustin geí'ur ekki rétta mynd, því að þá hefir
oftast verið keppzt um að slátra öllu því fé, sem nokk-
uð sást á, en þá er eins og kunnugt er, mæðiveikin
komin á hátt stig. Á þessum bæjum hefir þó yfirleitt
ekki verið slátrað nema sjúku fé, en samt er það víst„
að eitthvað af því, sem slátrað var á haustin hefði
annars lifað fram á vetur eða vor og einstaka kindur
jafnvel lengur.
Uppdrættirnir sem merktir eru með B, eiga að sýna
stofninn á hverjum bæ, hvað mikill hann var áður en
veikin byrjaði og hvernig breytingum liann hefir tek-
ið þar til nú. Alltaf hefir verið sett eitthvað á af lömb-
um á hverju hausti og aðeins drepið sjúkt fé. Engar
kindur hafa verið keyptar að, meðan á veikinni stóð,.
nema í Deildartungu. Þar hefir verið keypt að fé í
stórum stíl, þrjú haust hvert eftir annað og er það sýnt
á uppdrættinum. Annars hefir Deildartunga einnig sér-
stöðu að öðru leyti, þar sem það er afar fjármörg jörð
og meðfram af þeirri ástæðu hefir ekki tekizt að fá
þaðan eins nákvæmar upplýsingar og skyldi.
Við linurit frá Geirshlíð er það að athuga, að dauði
sá, sem sýndur er vorið 1934 orsakaðist eftir lýsingu
bóndans að dæma af lungnapest og eru talsverðar lík-
ur til þess, að dauði af völdum mæðiveikinnar hafi
ekki byrjað á bænum fyrr en veturinn 1935—1936.
Dauðinn veturinn 1936 hefir verið með meira móti„
enda drepst þá engin kind vorið á eftir. Féð á Geirs-
hlíð og Sturlureykjum virðist hafa orðið verst úti, enda
hafa þeir bæir væntanlega haft næmastan stofn, eins
og verður vikið að síðar. Aðrir bæir sleppa aftur mun
betur eins og t. d. Snældubeinsstaðir, en þar reynast
lömbin óvenju mótstöðu mikil (sjá töflu III). Annars
sýna línurit þessi, að stofninn hrynur mest niður á
tveimur til þrem misserum, en þá er nær alstaðar kom-
in greinileg stöðvun í fjárdauðann. Úr því deyr víðast
aðeins kind og kind, og á sumum bæjunum hefir eldc-