Búnaðarrit - 01.01.1938, Blaðsíða 153
B Ú N A Ð A R R I T
145
þátt í ferðalögunum, en um aldamót eða laust eftir
Afar sú nýlunda upp tekin, að gefa lnismæðrunum
einnig kost ú að fara með, því einnig þær mundu geta
heyrt og séð eitthvað nýtt, sem vert væri að flytja með
sér heim.
Þátttaka kvenna var strjál i byrjun, en hún óx brátt,
-og engum efa er það bundið, að fjöhnargt það, er betur
mátti fara, hafa konurnar hagnýtt eigi síður en bænd-
nrnir.
Meir en 50 ár eru liðin síðan fyrsta kynnisförin var
farin, og þeim er haldið áfram enn í dag. Á hverju
sumri liópast smábændurnir og konur þeirra eins og
farfuglar; hóparnir fljúga að vísu ekki á þöndum
vængjum, en farartæki nútímans — bifreiðarnar —,
flytja menn þangað sem förinni er heitið, í því skyni,
;að sjá og skoða íramkvæmdir og fyrirtæki, heimsækja
jafningja, sjá vinnubrögð þeirra o. s. frv.
Enn í dag ljúka menn upp einum munni um, að
farir þessar hafi mikla faglega, félagslega og menning-
arel'Iandi þýðingu.
Þó heyrast einnig raddir, sem halda því fram, að
gildi þeirra hafi rýrnað vegna þess að smáhænd-
ur nútímans séu svo þroskaðir og standi öðrum
jafnfætis sem duglegir og hagsýnir bændur, svo að í
kynnisförunum hafi þeir raunar lítið að læra; þess
vegna sé nú aðeins um skemmtiferðir að ræða. Jafnvel
þó svo væri, hafa þær þó þýðingu eigi að síður. Hver
■er sá, sem ekki þarfnast þess að létta sér upp, hrista
rykið af og viðra fötin sín, að minnsta kosti einu sinni
á ári? Og hversdagsfötin hafa líka gott af að hanga
ónotuð 2—3 daga.
Allir hafa gott af og muna lengi ferðalög sín um fagra
landshluta, sem þeir aldrei annars hefðu augum litið.
Skólar og söi'n eru skoðuð, og sömuleiðis gömlu að-
alssetrin sem enn standa. Hugurinn reikar til þeirra
tíma er forfeðurnir nálguðust þessa sömu staði, með
10
L