Búnaðarrit - 01.01.1938, Blaðsíða 169
B Ú N A Ð A R R I T
161
hanu sé hygginn og duglegur og greindur vel. Hann
hel'ir gegnt oddvitastörfum og verið sýslunefndarmaður
um skeið. Bærinn, sem hann hefir byggt, er reisulegur
mjög, bæði ibúð og peningshús. Talið berst að því sem
fyrr var, og því, sem nú rikir, til samanburðar, og
undir samræðunum bregður leyftri fyrir í augum
mannsins, sem nú er á efri árum og býr við góð efni.
Hann segir frá, og vér spyrjum, er vér óskum upplýs-
inga um atriði, sem virðast máli skipta og fýsir að
heyra.
„Ég giltist og keypti jörðina 1895. Fyrir hana gaf ég
5000 kr., greiddi 2000 kr. strax, en afgangurinn stóð í 5
ár með 5% vöxtum.
Eg var kornungur, og þar sem ég hafði að mestu
unnið beima án kaups, átti ég aðeins 200 kr. í spari-
sjóði. Kona mín hafði safnað álika upphæð; það var
fátítt í þá daga, því vinnukonulaunin voru lág.
Víxil að upphæð 1200 kr. fékk ég selt til 6 mánaða;
það var byrjunin. Þegar jarðarskuldin skyldi greidd,
fékk ég lán lijá lánsstofnun smábændanna. Síðar, er
ég endurbætti jörðina og byggði, fékk ég 3000 kr. lán á
ný. Upphaflega var landið aðeins 3 ha að stærð, síðar
hef ég smátt og smátt keypt til viðhótar, og nú er land
mitt 8 ha.
Árið 1922 reif ég gömlu byggingarnar og hyggði að
nýju. Þá voru gömlu skuldirnir greiddar, en nú féklc
<ég lán að upphæð 12000 kr.“
„Hvernig var landið, er þér keyptuð í upphafi?“
spyrjum vér.
„Það var gott — ágætt — el'tir því sein gerðist í þá
daga, en landstærðin var ónóg til þess að hægt væri að
lifa al' húskap eingöngu. í kaupunum fylgdi lítill hest-
iur og 2 kýr, en kúnum íjölgaði skjótt, og þær notaði
■ég hæði til mjólkur og dráttar. Ég hafði vinnu utan
heimilis við inógröft og járnbrautargerð, en búnaðinn
stundaði ég sem aukavinnu fyrst í stað, vann að hon-
il