Búnaðarrit - 01.01.1938, Blaðsíða 211
B Ú N A Ð A R RI T
203
«n af því hve mjölið er vel þurkað virðist það öruggt
til geymslu æði langan tíma, svo að það haldi sér. Að
minnsta kosti heldur það fullum ilmi í marga mánuði.
Mjölið er því nýmeti, sem nota má sem matarbætir,
með hrölctum heyjum. I'cssa skoðun má styðja með því,
að rannsóknarstofa Háskólans telur „mjög sterkar"
líkur til, að í þangmjölinu sé töluvert af C-vitamín, og
byggir þessa umsögn á rannsókn er hún framkvæmdi
á mjölinu á s.l. vori. Nú er C-vitamín svo viðkvæmt,
jatS lítið má bera út af um liirðingu og geymslu á fóðri
svo að það tapist ekki, það er því gott að þekkja fóður
sem er öruggt að þessu leyti.
Nú er högum okkar svo liáttað, að spöruð eru kaup
á erlendu fóðri, svo sem unnt er, en innlenda kjarn-
fóðrið, fiskimjölið er óhentugt, nema í smáskömmtun,
eða í blöndun við fóður úr jurtaríkinu. Hér virðist
þangmjölið geta komið að góðum notum, bæði dríginda
á kornfóðrinu, sem blandað er við fiskimjölið, og til
fjölbreyttni í fóðrinu og vík ég að því síðar. í febrúar
og marz 1937 var gerð ein fóðurtilraun á Vífilsstöðum,
með fóðurblöndu, þar sem % var þangmjöl, en % fiski-
mjöl og stjórnaði Þórir Guðmundsson tilrauninni.
Kýrnar voru fremur tregar að éta þessa blöndu, átu að
meðaltali 1,6 kg. á dag. Af þessari blöndu virtist þurfa
1,2 kg. í fóðureiningu. Jafnframt þessari tilraun voru
gerðar athuganir á því, hvort minni íblöndun af þang-
mjöli með kornfóðri og fiskimjöli ætist ekki vel, og
reyndist það svo. — Öllum kúnum varð gott af fóður-
blöndunni. — Af þessum athugunum dregur Þórir Guð-
mundsson þá ályktun, að „blöndunarhlutföllin mættu
t. d. vera þannig: 40% þangmjöl, 30% síldarmjöl og
karfamjöl og 30% maís eða annað korn. Eftir reynsl-
unni á Vífilsstöðum að dæma, tel ég lítinn vafa á því,
að þessi blöndun mundi étast vel, en samkvæmt því,
sem áður er tekið fram um fóðurgildið, þarf þang-
mjölið að vera töluvert ódýrara en korn“. Að endingu