Búnaðarrit - 01.01.1938, Blaðsíða 161
BÚNAÐARRIT
153
tektarvert. Þeir segja einnig sitt álit um hlutina, og
þeir lofa sælu sveitalífsins og þakka forsjóninni fyrir,
að þeir ekki þurfa að ganga atvinnulausir á mölinni
eins og bræður þeirra og systur, sem ílutt hafa úr
sveitinni fyrir nokkrum árum, annaðhvort af því að
ekki var rúm i'yrir þau, eða útþrá og leit að öðru nýrra
og betra knúði. í hlöðurn þessurn má finna leiðbein-
ingar á ótal sviðum, allt frá því hve ol't kýrnar skuli
mjólkaðar á dag, samkvæmt eigin reynslu, hvernig
gæta skuli þess, að ekki fari áburðarlögur til spillis í
flórnum eða annarsstaðar áður en hann kemst í jörð-
ina, hvernig saltfiskur skal gerður að góðum mat,
hvernig eyðileggja skuli hina meinlegustu sóttkveikju-
bera sveitanna — flugurnar —• og svo mætti lengi
halda áfram.
Hvort álit bændanna sjálfra alltaf er í samræmi við
álit hinna sérfróðu manna í hinum ýmsu greinum, skal
ekki dæmt um hér, en hitt skal l'ullyrt, að rnörg góð
ráð eru komin frá þeim, sem í löngum búskap hafa
með stakri nálcvæmni fylgt rás viðburðanna, og fært
sér reynsluna — bæði eigin og annara reynslu — í nyt.
Af gnægð dæma sem taka mætti orðrétt úr blöðunum,
dæma, sem sýna að ýmislegt er vel mælt og vitur-
lega, það sem kemur frá penna bóndans sjálfs, skal hér
tekið brot úr ritgerð frá 1937. Ritgerð sú snertir bvgg-
ingar sveitanna. Þar stendur:
„Ég óska að ráð mín megi verða að gagni þeim stétt-
arbræðrum mínum sem enn eiga óbyggt. Gætið þess,
að sandur og möl, sem notuð eru til steypu, sé gott og
án kalksteins; sé hann með er hætt við að veggir springi
af völdum frosta. Grafið fyrir undirstöðum veggja
þannig, að þær verði breiðastar neðst og ekki skurð-
myndaðar, svo þungi veggjanna ekki pressi ofan frá
meitillaga undirstöðu dýpra og dýpra í jörðu, svo vegg-
urinn þannig sigi og springi. Gætið þess að lagarþróin
sé vel steypt, og að mold ekki hrynji í, meðan steypa