Búnaðarrit - 01.01.1938, Blaðsíða 115
B Ú N A Ð A R R I T
109
jir. Litið eitt af timbri til aflviða í fyrstu bygginguna
keypti hann einnig, fékk smiðinn til að telgja grind af
þeim, og reisti lítið hús á landspildu sinni. Áður en
Ityggingu þess var lokið, var hann þó kominn í skuld,
en nú var undirstaðan líka fengin, og þá er hægra að
halda áfram. Húsið hans lá rétt við fornan haug, þar
sem einhver víkinganna fyrir löngu var dysjaður. Þar
úx kjarr sem gerði umhverfi hússins hlýlegra. Varla
mun Eiríkur þó hafa valið hússtæði sitt vegna þessa
umhverfis, fegurðartilfinningu hafði hann að vísu, en
hún var nfest tengd einkennum þeim er honum voru
nánast samgróin, reglusemi og röð þeirri er hann setti
öllum hlutum. I fyrstu vann hann nokkuð hjá öðr-
um, og í frístundum innvann hann oft aura vegna hand-
Jagni sinnar og liagleilvs. Á þeim árum, sem hann var
vinnumaður, hafði hann lagt stund á ýmislegt annað
en búverkin ein. Hann var smiður góður, gat gert við
aldygi og reiðtygi, fléttaði bönd og Jtörfur og ýmislegt
annað.
Allt þetta voru þó auka-verk, aðalstarfið var að rækta
lieiðina, til þess hafði hann góða hjálp í uxum sínum.
Konan var hans önnur liönd, að hverju verki sem geng-
ið var. Kalkleir (mergel) gróf hann upp og bætti jarð-
veginn með honum, eftir þörfum, lvjarrið ruddi hann,
<)g hver sú smáspækja sem til nokkurs var nýt, var
hagnýtt, engu skyldi spilla. Á sleóglausu svæði meta
jnenn kjarrið, úr stofnum þess má telgja eitt og annað
sem annars yrði að kaupa. Eiríkur bjó til tjóðurhæla
af rótarhnyðjum, göngustafi og svipusköft, liýrbönd
og J<lafa, og margt annað úr því efni, er hann hentast
fann. Unga, mjúka greinasprota notaði hann til lcörfu-
gerðar og annara gagnlegra hluta. Nauinast verður
með sanni sagt að hann væri annað og meira en meðal
verkmaður, að minnsta lcosti enginn sérstakur garpur
til verlca. Lílcamlegt þrelc hans var laeldur elclci meir
en í meðal-lagi, en liann var þrautseigur, iðinn, og stak-