Hlín - 01.01.1961, Page 9
Hlin
7
ferðamanni, frá Danmörku. — Litun: Sóleyjar, njóli og
rnosi. — Lyfjagxas, mellifolia, soðið saman með tólg, borið
á spena á kúm.
Herdis Andrsjedóttir, skáldkona, alin upp við Breiða-
fjörð:
Heilir skipsfarmar af skarfakáli. — Hreinsað, tekin frá
visin blöð, þvegið vel, skorið svo á kálboiði, sem var eins
og hurð með lista í kring. — Tveir skáru, hvor á móti öðr-
urn með káljárnum. — Látið svo í ílát, (tunnui'), mynd-
aðist brátt drukkur, sem var notaður til að súrsa í. —
Lítið um mjólkursýru.
Garðakál, tínt, hreinsað, skorið sem skarfakál, og látið
í súr, drýgði skyrið mjög mikið. — Sölin þurkuð úti, rifj-
uð eins og hey. — Látin í tunnur, þá kom hneitan út á
þeim, hvít, eins og sykur á bragðið. — Borðað með harð-
fiski og smjöri.
Maria Andrjesdóttir, alin upp á Breiðabólsstað á Skóg-
arströnd og á Kvennabrekku, hjá síra Guðmundi Ein-
arssyni, frænda sínum (María er ein á lífi af þessu sagna-
fólki mínu, 102 ára gömul.)
María segir: Sölvabönd komu undan Jökli. Sölin di'eg-
in upp á band. — Allir fóru á beijamó á Bieiðabólsstað,
fullar fötur af aðalbláberjum. — Sæt ber og rjómi gefinn
þá. — Beiin látin í súrmjólk jafnóðum. — Bei'jahiæringur
skammtaður. — Einir í te, beitilyng og mura. — Jafnagula
lituð.
Jón Pálsson, bankagjaldkeri, frá Eyrarbakka:
Sölin „yrkt“, þarf að taka þau þannig, að þau vaxi
áfram, eru föst á steinum. Ekki aðrar sjávarjurtir hjer til
mannaldis en söl. — Seld vættin eins og feitmeti. Verslun-
arvara. — Selt í vættum austur um allar sýslur.
Eyrarbakki, Stokkseyri og Grindavík einu staðiinir,
sem söl eru á Suðurlandi.
Þóra Magnúsdóttir, dóttir Jóns Pjelurssonar, yfirdóm-
ara, Reykjavík:
Njólauppstúf: Við noturn þetta allar systurnar, fox'-
v