Hlín - 01.01.1961, Blaðsíða 101
Hlín
99
liringum skii'ti og oi't í kafaldsbyljum og frosti. Þá þektust ekki upp
liitunartæki nútímans: Ofnar, eldavjelar og prímusar. Annar að-
búnaffur var eftir þessu. Á þeim tíma höfffu menn skrínukost. Úr
mjölinu voru gerffar kökur heima áffur en farið var í verið. Voru
þær harðbakaffar, til þess að þær þyldu betur langa geymslu án
þcss aff skemmast eða mygla. Geta má nærri, að kaldsamt hefur
verið aff matast úr kaldri skrínu sinni á hafi úti í kafaldsbyljum og
frosti.
Framan af vertíffinni var róið stutt, og tók túrinn, eins og svo
var kallað, tvo til þrjá sólarhringa, og bæði lýsi og hákarl hirtur.
Þegar kom fram á Góu, voru farnar lengri ferffir, ef tíð var góff, og
búið sig út með vikunesti. Þeir róðrar voru nefndir „skurðarróðrar“.
Þeir voru nefndir svo vegna þess, að þá var lifrin aðeins hirt, en
skrokknum kastað.
Á síðari árum voru menn farnir að hafa meff sjer eldfæri í legu-
ferffir. Var ]>að stóð pottur, sem eldur var kveiktur í, og var það
mjög til bóta.
Ekki ber mönnum saman um, hvað mörg hákarlaskip hafi gengið
frá Gjögri síðari hluta 19. aldar. Telja sumir, að þau hafi verið unt
tuttugu. Hákarlinn var lagður til heimilanna, og gekk einnig
kaupum og sölum manna á milli.
Þaff lætur aff líkum, aff allur sá fjöldi ungra og tápmikilla manna,
sem stunduðu róðra frá Gjögri, hafi ekki unað algeru iðjuleysi í
landlegum, sem stunduní voru alllangar.
Til skemtunar innivið voru einkum lesnar sögur og kveðnar rím-
ur. Af útiskemtunum voru einkum glimur, ungir menn fóru í eina
briindótta. Margir voru hagleiksmenn, einkum á trje, og efniviður
var nærtækur. Mest smíðuðu menn ýms búsáhöld til heimilanna,
svo sem trog, fötur, dalla og sái. Ennfremur orf, hrífur, lirip og
klifbera, svo nokkuð sé nefnt. Stundum gerðu menn sjer glaðan
dag. Á þeirn tíma fjekst alstaðar brennivín í verslunum, og kostaði
potturinn 25 aura.
Nú eru hákarlaveiðar lagðar niður á Gjögri fyrir nærfelt 60—70
árum. — Eitt skip frá þessum tíma er til i sýslunni, „Ófeigur" í
Ófeigsfirffi, sem er teinæringur. Hann er að vísu ekki sjófær, en
raddir eru uppi um það, aff hann þurfi aff geyma og varffveita. Væri
hann vissulega virffulegur gripur í bygðasafni.*
Alt fram til 1950 hefur meira og minna verið róið til fiskjar frá
sveitabýlum hjer i Steingrímsfirði sjerstaklega á lvaustum, en sú
starfsemi er nú alveg hætt. Útgerðin er nær eingöngu frá þorpunum.
* „ófeigur" cr þegar kominn yfir flóann, aff Reykjum í Hrútafirði.
Þar cr veriff að byggja yfir hann.
7*