Hlín - 01.01.1961, Blaðsíða 57
Hlin
55
ann smám saman, allan sinn uppvöxt, frá 12 ára aldri, og
varð að síðustu kennari þar á tímabili.
Já, það var leitað allrar þeirrar fræðslu, sem kostur var
á, fyrst í höfuðstaðnum og síðar erlendis. — Hæfileikamir
voru góðir, og ekki legið á liði sinu, svo rnargt var lært á
þessum árum, en aðaláherslan lögð á hannyrðanám, enda
var það svo, að Þuríður varð hannyrðakennari við
Kvennaskóla Reykjavíkur yfir 30 ár, við ágætan orðstír.
Á þessum árum, eða nánar tiltekið 1899, giftist Þuríður
Jens Lange, málarameistara, dönskum manni, gáfuðum
og af ágætri ætt. — Lange var mikill fræðimaður, merkur
maður. — Fjölskyldurnar, eldri og yngri, Björg og Jakob
líka, bjuggu í góðu gengi á Laugavegi 10 í Reykjavík,
frændkona mín, Björg, til hárrar elli.
Eina dóttur eignuðust þau Lange-hjónin, Thyru, sem
hlaut alla þá mentun, er kostur var á. Foreldrarnir höfðu
áhuga á allri mentun og ástæðurnar voru góðar.
Thyra varð stúdent og stundaði siðan tannlækninám í
Danmörku. — Eftir að hafa tekið próf í þeim fræðum,
stundaði hún tannlækningar í Reykjavík, og hefur gert
það til þessa dags. — Á sínum tíma giftist hún merkum og
góðum manni, Pálma Loftssyni, forstjóra, og komu þau
sjer upp fallegu og góðu heimili við Sóleyjargötu 19 í
Reykjavík, og þar andaðist Þuríður 2. janúar 1961.
Jeg Jief fyrir hitt fjölda marga nemendur Þuríðar Jak-
obsdóttur frá Kvennaskóla Reykjavíkur, víðsvegar um
land, og var þeim öllurn mjög hlýtt til hennar, það bein-
línis glaðnaði yfir þeim, þegar minst var á Þuríði og
kenslu hennar í Kvennaskólaanum eða einkatímum, sem
hún líka iðkaði talsvert.
Þuríður var vinsæl, það er óhætt að segja. — Jeg rninn-
ist þess, þegar við vorum á gangi á götunum í Reykjavík
1911 (bærinn var þá ekki nema 10 þúsund, eða svo). Þá
tóku allir ofan fyrir Þuríði, lærðir og leikir, háir og lágir,
ungir og gamlir, og mjer sýndist allir brosa við lienni. —
Jeg spurði hver þessi og þessi væri? — Hún þekti ekki alla,