Uppeldi og menntun - 01.01.2006, Síða 11

Uppeldi og menntun - 01.01.2006, Síða 11
11 sem ráðgjafinn getur veitt starfsfólki skólanna til að ákveða sjálft hvert það vill að matið stefni, hvað eigi að meta og til hvers. Matsmaðurinn er þá eins konar þjálfari starfsfólksins meðan það vinnur sjálft að eigin mati. Rökr­æðulýðr­æði House og Howe (2000) telja að uppfylla þurfi þrenns konar skilyrði til að matsverkefni geti uppfyllt viðmið um rökræðul­ýðræði: (a) að allir helstu hagsmunaaðilar eigi aðild að matinu; (b) að samræður hafi átt sér stað í matsferlinu; og (c) að rökrætt sé um nið- urstöðurnar. Showers og fleiri (Joyce og Showers, 1987; Showers, 1985) hafa komist að því að með því að nota aðferðir sem þessar er mun líklegra að niðurstöðurnar verði notaðar. Niðurstöður þeirra sýna að fólk man mun betur eftir því sem það vinnur að en því sem það heyrir eða sér, og það er áhugasamara eftir því sem það er virkara í ferlinu. Þetta eru veigamikil rök fyrir því að nota slíka nálgun við sjálfsmat skóla, þar sem matið getur verið áhrifaríkt tæki til að bæta skólastarfið, sé það notað þannig að almennur áhugi verði á því að nýta niðurstöðurnar. Henry (2000) bendir þó á ýmsa fyrirvara, svo sem það að lýðræðisleg nálgun að mati eigi ekki alltaf við. Til dæmis þurfi stundum, beinlínis að kröfu stjórnvalda, að leggja mat á þjónustu án aðkomu starfsfólksins. Þá bendir hann á að ekki séu öll gögn jafn réttmæt og því þurfi að gæta þess vel að rætt sé um það sem máli skipti. Einnig er hugsanlegt að fólk sem vinnur við ákveðna þjónustu dreifist hreinlega of víða til að það geti komið saman og rökrætt um niðurstöðurnar. Þessi atriði þurfa ekki að valda áhyggjum við starf að sjálfsmati skóla því aðkomu starfsfólksins er sérstaklega óskað þar og það vinnur allt á sama vinnustað. Réttmæti gagna er þó atriði sem sjálfsagt er að skoða vandlega á hverjum tíma, ekki aðeins í mati með þessari nálgun, heldur alltaf þegar eitthvað er metið. Aðfer­ðar­held­ni Þegar meta skal tengsl starfsaðferða við árangur er mikilvægt að átta sig á því hvort farið var eftir þeim aðferðum sem ætlast var til. Þetta hefur nokkuð verið skoðað, til dæmis hafa Bond, Evans, Salyers, Williams og Kim (2000) tekið saman sögu um þróun og notkun mælingartækja fyrir aðferðarheldni í geðlækningum. Mowbray, Holter, Teague og Bybee (2003) hafa sett fram tillögu að viðmiðum fyrir mælitæki um aðferðarheldni. Mar­g­ar­ lang­tímaaðfer­ðir­ Lengi hefur verið talið að það rannsóknarsnið sem best væri treystandi til að ná fram viðhlítandi mynd af árangri í skólastarfi væri tilraunahópur með samanburðarhópi og tölfræðilegri úttekt á mismun hópanna á vel valinni fylgibreytu. Þetta endurspegl- ast til dæmis í stöðlum sem What­ Works Cl­earing­house setti fram um það sem þyrfti að vera til staðar í rannsóknum svo að gæði þeirra gætu talist viðunandi (v­alentine og Cooper, 2003), en þar var byggt á þeirri hugmynd að tilraunasnið væri langbest til að meta skólastarf. Þessir staðlar og hugmyndin að baki þeim hafa verið gagnrýnd víða, SIGURLÍnA DAVÍÐSDÓTTIR, PEnELoPE L ISI
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126

x

Uppeldi og menntun

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Uppeldi og menntun
https://timarit.is/publication/581

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.