Morgunn - 01.12.1926, Blaðsíða 88

198
MORGUNN
Þá bar svo við, að ég fæ bréf austan úr Þingeyjar-
sýslu, þess efnis, að ég er beðinn að finna Margréti í Öxna-
felli, sem þá var stödd á Akureyri, og biðja hana að senda
Friðrik huldulækni þangað, tii sjúklings. Þá dettur mér í
hug, að ég skuli biðja hana að láta Friðrik skoða á mér
hnéð, og vita, hvort hann geti ekki læknað það. Margrét
tók mér mjög vel, og segir að Friðrik muni koma til mín
næstu nótt. Þá hafði ég verið svo í 3 vikur, að ég gat
ekki unnið, og margar nætur ekki sofið nema með deyf-
andi skömtum. Þetta var á föstudag, 7 ágúst. Um kvöldið
tók ég engan skamt, hafði sömu kvalir og áður, en sofnaði
þó um síðir, og sef, aidrei þessu vant, í einum dúr til morg-
uns, — og kvalirnar eru farnar úr hnénu. Ég klæði mig,
og fer út á götu, tek mér göngutúr, og finn ekkert til.
Samt var ég svo stirður um hnéliðinn, að ég gat ekki geng-
ið óhaltur. Á sunnudag var það þó orðið svo Iiðugt, sem
það gat verið. Ég gat vingsað fætinuin á allar hliðar, án
þess að finna til, en það hafði ég ekki þolað í mörg ár.
Hvort þetta hefir verið fyrir aðgerðir Friðriks huldu-
læknis, er ég ekki fær að dæma um. En alt finst mér
benda til þess, og einkennileg tilviljun má það hafa verið,
að mér batnar á einni nóttu sjúkdómur, sem ég hefi gengið
með í 16 ár, og að það skuli þá einmitt á hitta þá nótt, sem
mér er sagt að Friðrik muni koma til mín. Mér fanst, að
ég geta ekki efast um, að ég hafi notið hans hjálpar. Strax
og þetta vitnaðist var ég af ýmsum hvattur til þess, að
skrifa um þetta, og það ætlaði ég að gera. En ég gerði það
ekki strax, vegna þess að ég vildi fyrst vita, hvað batinn
yrði langvinnur. Því miður hélzt hann ekki mjög lengi. En
það er svo algengt, að ýmsir sjúkdómar, sem læknast í
bráðina, taka sig upp aftur. Frá þessum tíma og þar til í
apríl í vor, fann ég ekki til í hnénu. En þá fékk ég sömu
kvalirnar aftur, en þó að eins vægari. í fyrra átti ég að fara
til Reykjavíkur til að láta taka mynd af hnénu við Röntgens-
geisla, vegna þess að þeir voruíólagihérásjúkrahúsinu. Ennú,
þegar ég fékk veikina aftur, voru Röntgensáhöldin í lagi, svo ég