Morgunn - 01.12.1926, Blaðsíða 63

MORGUNN
173
Venjulegar myndir (teknar af mönnunum í lifanda lífi) voru
sýndar við liliðina á þessum svo nefndu andamyndum, og
■enginn efi virtist geta á því leikið, að myndirnar væru af sömu
mönnunum.
Ein af þessum myndum var af hermanni, sem fallið hafði
í ófriðinum. Hún náðist áður en fregnir liöfðu borist til Eng-
lands um atvikin að láti hans. A myndinni var sjáanlegt á
öðru gagnauga sárið eftir kúluna, sem hafði orðið manninum
að bana.
Þá sneri presturinn sér að því máli, hvort framliðnir
menn gætu komið skeytum til vor, og hvort vér gætum komið
skeytum til þeirra. Hann hikaði ekki við að fullyrða, að svo
væri. Þetta sagði hann, að væri liið raunverulega „samfélag
heilagra“, sem vér játuðum í trúarjátningunni, en kirkjunni
væri nú á tímum gersamlega ókunnugt um það.
Sálir framliðinna manna sagði hann, að gætu með ýmsum
hætti komið skeytum til vor; þar á meðal ineð því að tala í
líkömuðu gerfi; sömuleiðis með röddum, þegar framliðnu
mennirnir væru sjálfir ósýnilegir; ennfreinur með röddum,
sem dulheyrnin ein gæti náð i; svo og með því að tala af vör-
um miðils, þegar hann væri í dái; sömuleiðis með ósjálfráðri
■skrift; og loks með táknum og skrifum, sem fengjust með sál-
rænni ljósmyndan. Hann kvaðst hafa reynslu af öllum þessum
aðferðum, og lýsti því, hvernig hann hefði talað augliti til
nuglitis við menn, sem hefðu dáið í sókn hans, komið aftur ag
sagt honum hluti, sem hnnum hefði verið ókunnugt um áður
•og sannast síðar. Líka sagði hann frá því, hvernig framliðinn
faðir hans hefði talað við hann augliti til auglitis, og leiðrétt
hjá honum sérstök atriði í sögu ættar hans, sem hann liafði
haft rangar hugmyndir um alla sína æfi; staðhæfingar föður
hans hefðu eftir á reynst, réttar.
Hann mintist líka á það, er komið hafði fyrir Mr. J.
Brown í Melbourne. Dóttir lians giftist Mr. Alfred Deakin,
forsætisráðlierra Ástralíu. Tvoir synir Browns, Frank og Ilugh
lögðu af stað í lystiskipi sínu einn dag síðdegis og sáust aldrei
æftir það. Mr. Brown gat enga vitneskju fengið um þá með