Morgunn


Morgunn - 01.12.1926, Side 7

Morgunn - 01.12.1926, Side 7
MORGUNN 117 Þá bætti hann við skyndilega: „Heyrðu, maður minn, gefðu mér tölu af munntóbaki.“ Læknirinn sagSist eldcert munntóbak eiga, og þá bað bann um pípu, og sagði: „Mig dauðlangar svo í að reykja.“ Lœknirinn varð ekki heldur við þeim tilmælum. Hann læt- ur þess getið í þessu sambandi, að konan lians hafi ávalt haft megna óbeit á því að sjá menn tyggja tóbak, og fyi'ir því getur liann ekki hugsað sér, að undirvitund liennar hafi átt neinn þátt í þessum tóbakstilmælum. Eftir að gesturinn liafði fengið einliverjar frekari skýringar um ástand sitt, fór hann. Tennur líksins voru rannsakaðar. Þá komust menn að raun um, að hann hafði verið mikill tóbaksmaður. Hin sagan er líka frá stúdentsárum læknisins. I líkskurð- arherberginu í spítala einum í Chicago var líkami af konu um fertugt. Hún hafði dáið í júnímánuði, en líkið verið geymt þangað til í janúar. Þá áttu nokkrir stúdentar, þar á meðal Wicldand, að fá þetta lík til uppskurðar. Ilann gat ekki verið viðstaddur það kvöldið, sem hinir stúdentarnir byrjuðu á þessu verlci. Honum var aldrei neitt um það sagt, hvað gerst liefði þær stundirnar, sem stúdentarnir voru að fást við líkið. En af einliverjum ástæðum, sem liann fékk aldrei að vita, snertu stúdentarnir aldrei þetta lík framar. Daginn eftir, síðdegis, fór hann að eiga við líkið, og var einn inni, og fór að skera upp annan liandlegginn og liálsinn. Líkskurðarstofan var aftast í löngum kjallara, og þar var mjög liljótt. En hann heyrði einu sinni greinilega einliverja rödd segja: „Þú skalt ekki myrða mig.‘ ‘ Wickland gat ekki trúað því, að liann væri að hevra til framliðins manns. Iiann hélt, að börn hlytu að vera að leika sér þar nálægt, og að hann hei'ði heyrt eitthvert þeirra segja þetta. Þó hafði hann ekki lieyrt neitt annað til neinna barna. Daginn eftir var hann aftur að fást við l'ikið, og var einn. Þá hrökk hann við, því að liann heyrði skrjáfa í dagblaði, sem lá á gólfinu, líkt og þegar blaði er bögglað saman. En liann skifti sér ekkert af því. Og hann mintist ekki með einu orði á þessi atvik við konuna sína.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.