Morgunn - 01.12.1926, Blaðsíða 54

164
MORGUNN
hálfu þjóðkirkjunnar, að Wesley.sinnar sjeu náskyldir, ef ekki
nákvæmlega það sama og hin eldri kirkja.
Aðrir flokkar hafa fjarlægst enn meir, eins og t. d. Unitar-
arnir. Sumir floltkar andahyggjumanna fjarlægjast að líkind-
um í sömu átt. Bf þeir gjöra það ekki, þá verður ekki kirkjunni
um að kenna, því að foringjar hennar hafa gjört og eru að
gjöra alt, sem þeim er unt, til þess að setja á þá merki útskúf-
unarinnar.
Kirkjcm á að samlaga sér hið nýja.
Vér skulum líta á málið lítið eitt nánara. Guðfræðingar
lita eitt sinn svo á, að framþróunarkenningin væri andstæð
kristninni trú. Af þessu liófst deila og urðu guðfræðingamir
aumlega undir í lienni; meginþorri kristinna manna hafði næga
skynsemi til þess að sjá, að framþróunarkenningin hafði á
réttu að standa, að minsta kosti í aðalatriðum, en þeirra eigin
foringjar liöfðu rangt fyrir sér.
Nú er litið á þessa liugsun, sem liún sé í fullu samræmi við
kristinn sannleika, og uppliaf fyrstu Mósebókar er útskýrt í
anda framþróunarkenningarinnar. Hin kristna trúarjátning
hefir samlagað sér niðurstöður vísindanna og tekið þær upp.
En með þessu er ekki sagt, að kristindómurinn hafi sölsað
framþróunarkenninguna undir sig. Framþróunarkenningin er
ekki trúarbrögð. Hún er vísindaleg slrýring á vísindagrein líf-
fræðinnar. Líffræðin er víðtækari heldur en kristindómur,
Múhamedstrú eða nokkurt annað trúarbragðakerfi. Henni
verðui' ekki þjappað saman innan veggja nokkurrar trúar-
játningar noklturs kirkjuflokks.
Vísindi sálarrannsóknanna eru eklti heldur trúarbrögð.
Þau eru vísindaleg skýring á víðtækari líffræði. Þau eiga sam-
merkt við líffræðina um það, að viðfangsefni þeirra er alt líf
á hnettinum. En þau leita einnig inn í og safna staðreyndum
úr þeim lieimi, er umlykur ]>að líf, og því hverfi andans, er
utan um það er og í því er.
Vonandi tekst kristindóminum að víkka svo skýringar sín-
ar á kennisetningum sínum, að hann fái samlagað sér uppgöfv-