Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.10.1941, Side 7

Tímarit Máls og menningar - 01.10.1941, Side 7
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR 101 aður vinnulýður 1 erlendri þjónustu. Hvar sést oklcar sam- eiginlega takmark, eða er það ekkert til? Það vantar elcki, að þetta ástand sé viðurkennt. Ef nokk- uð er sameiginlegt hinum mislitu forystumálgögnum þjóðarinnar, er það sónninn um þá hættu, sem þjóðin sé stödd i, og máttvana upphrópanir, að allt, sem er íslenzkt, þurfi sérstaklega að vernda. Allt er talið i hættu, kyn- stofninn, tungan, æskan, en úrræðin til bjargar: siða- vendni, kveistni, ávítur. Öll málgögn liafa nú i mánuði verið full af lali um siðspillingu ungra stúlkna. Og ráðin til bjargar? Að reisa yfir þær tukthús, loka þær inni. Þegar forráðamennirnir hafa vanrækt að sjá æskunni fyrir heilhrigðum menningarskilyrðum og liafa nú látið viðgangast eða ekki við það ráðið, að allt sé af æskunni tek- ið, skólahús hennar, samkomustaðir, menntastofnanir, svo að hennar eini staður er gatan, þá á að refsa henni fyrir að sjást á götunni. Það er sarna stefnan og í áfengismálunum. Og verkalýð landsins mun eiga um að kenna, að fjölda fólks vantar íhúðir, verkalýð, sem árum saman liefur ekki fengið að vinna, iðnaðarmenn, sem ekki hafa fengið leyfð- an innflutning byggingarefnis. Þegar tungan er í hættu, þá er ráðið að stvtta skólatimann eða loka skólunum eða koma inn liatri á þeim rithöfundum, sem bezt skrifa málið, eða hefja stríð út af kommum og greinarmérkj- um. Ef í þessu er falinn allur varnarkraftur þjóðfélagsins, þá er ekki furða, þótt hann sé lítils megnugur. En við hljótum að mótmæla því, að hernámið gefi til- efni til alls þessa úrræðaleysis. Hvar stendur það skrifað, að við eigum að ganga erlenda liernum á hönd? Hernám- inu þarf ekki að fylgja sú ógnarhætta, sem hásúnað er, svo framarlega sem viðhorf þjóðfélagsins og forráða- manna þess hreytist frá því, sem nú er. í stað þess að ganga í þjónustu útlendinganna ber þjóðinni vitanlega að fara sínu starfi fram. Það er ekki ástæða til fyrir þjóðina að gefast upp eða bugast, heldur stæla kraftana. Það á- stand, sem hér ríkir, hefur ekki eingöngu stofnað okkur
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.